İletişim farkı

[FD God]

Yazımı yazmadan önce bu siteyi kurmak için değerli vakitlerini harcamış, bizleri bir çatı altına toplamaya çalışan moderatör kardeşlerime teşekkürlerimi sunuyorum. Yazımı 2 bölümden oluşturmak istiyorum. Çünkü hayatımda My7 öncesinde kendi çapımda yaptığım görevlerde var. Böylece hem kendi tecrübelerimi hemde My7'nın bana kazandırdıklarını sizlere aktarıp, makaleyi okumayan bir insan ise değişimi rahatlıkla görebilmesini sağlayabilecek.

My7 öncesi:
Herhangi bir dişi ile iletişime geçmem çok uzun yıllara dayanıyor. 7. Sınıfı yeni bitirmiş, mahallede 14 kişilik arkadaş grubu ile birlikte sabahtan akşama kadar top oynayan anne kuzusu bir çocuktum. Doğum günümün yaklaşması üzerine arkadaşlarımla birlikte plan yapmaya karar verdik. Yakın dostum olan xxx kişisi bana; Olum sana kız arkadaş lazım diyerek lafı ortaya attı. Ortamda sessizlik oluştuktan sonra benim yaşlarımda bir kız mahalleden geçmesi üzerene toplum baskısı oluştu ve mecburiyetten olsa gerek kızın yanına gidip konuşmaya çalıştım.
B:Merhaba (elim ayağım titriyor burada kendimi belli etmemeye çalısıyorum)
K:Merhaba
B:Ya seni az önce gördüm, etkilendim (elim ayağım hâla titriyor az daha beklesem elektro dans yapıcaktım.)
K:hımmmm bilmem ki
B:O zaman sonra konuşuruz.
K:Olur.
İlkler hiçbir zaman unutulmaz, daha sonrasında bu kız ile güzel bir arkadaşlığım oldu. Fakat zaman işte, her şeyin bir sonu varmış.
Daha sonrasında orta okulu bitirip liseye başladım. Lisede üst sınıftan bir kıza aşık olmuştum. Muhabbetim az çok vardı. Okul 1.si ve benim için güzel bir kızdı. Bu sefer üstümde toplum baskısı yoktu. Kendi kararım ile aşık olduğum kızın ortamına girdim ve merhaba 2 dakika konuşabilir miyiz ? diyerek sınıfından aldım. Bahçeye indiğimizde;
B:Naber (burada gene titriyorum, senelerdir aşamadığım bir özelliğim idi.)
K:İyi senden naber ?
B:Bende iyiyim bu tatil neler yapacaksın, Var mı planların ?
K:Memlekete giderim.
B:Ozaman numaranı ver konuşuruz, sen gitmeden bir yerlere gideriz.
K:Numaram babamın üzerine veremem malesef (Yani siktir git, sen kimsin sana numara vericem demek istedi)
Bunun üzerine kendimi toplamam yaklaşık 2-3 ayımı aldı. Daha sonrasında yaptığım konuşmaların yaklaşık %80'i reddedilerek geçti. Hiçbir zaman vazgeçme arzusu olmadı ve düştüğümde her zaman daha güçlü kalktım ayağa. Lise 3 de ise spora başladım. Öz güven akıyordu bedenimden, ilk numara alma olayını gerçekleştirdim ve güzel bir flört dönemi yaşadım. Artık eski ben olmamakla birlikte sürekli gelişen bir ben vardı. Arkadaşlarımda alışmıştı bu duruma, sırf eğlence olsun diye farklı tarzlarda onlar için numara alıp gülüp eğlendiriyordum. Ama ret yeme oranım gene yüksekti.

My7 sonrası:
Üniversitede kendime yakın arkadaş edindiğim birisi ile klasik karı-kız muhabbeti ile sidik yarıştırıyordum. Artık yaşıtlarıma göre çok fazla tecrübem vardı. Ama kaçırdığım tek nokta My7 idi, bana makaleyi attı. İlk başlarda klasik kız tavlama tekniklerinden bahsedeceğini sandım ama yanılmışım. Sayfa atladıkça adete öz güven edinmek için çabaladığım yılları bana 1 haftada verdiğini fark ettim. Tekrardan kızlar ile konuşacaktım ama bu sefer basit olmayacaktı. Kendi kendime titreme olayını yenmem gerektiğini düşündüm bu yazı ile, çünkü beni geri adım atmaya zorluyordu. İlk hedef olarak bana otobüs durağında öküz gibi bakan kız ile gerçekleştirme kararı aldım.
B:Günaydın (sevecen ve güler bir yüzle)
K:Günaydın, tanışıyor muyuz ?
B:Hayır ama tanışmak için geldim.
K:Yok teşekkür ederim.
Kızın beni reddetmesi başarısız olduğumu göstermezdi. Asıl hedefim onun numarası değil kendi titreme korkumu yenmekti.2 veya 3 kere daha ret yedim. Artık benim için bir eğlence gibi geliyordu. Bir gün üniversiteye gitmek için tekrardan otobüse bindim. Şansıma ters koltuklar boştu ve oturdum. Benden sonra 3-4 kişi daha bindi. Yol ilerledikçe gecenin verdiği yorgunlukla kafamı geriye doğru yasladım ve yüzünü görmediğim kızın sırtında 5 dakika boyunca kestirdim. İndiğimde ise aynadan kızın suratına baktım. Şuana kadar gördüğüm en güzel kızlardan birisi diyebilirim. Yanına gittim.
B: Merhaba, ya kusura bakma sırtın yastık gibiydi yaslandım. (gülen bir surat ile)
K: Aaa o sen miydin ? Sorun yok (gülen bir surat ile)
B: Hangi üniversitedesin
K: xxx sen ?
B: Bende xx ne yazık ki buradan gitmem lazım, istersen numaranı ver daha sonra birlikte bir şeyler yapabiliriz.
K: instagram versem ?
B: Immm (diyerek telefonumu çıkardım ve rehberi açıp kıza uzattım. Yaptığı bir güven testti idi ve ben o testten kalmıştım ama numarasını almıştım.) tekrardan çok aceleci davranarak 1 saat sonra mesaj attım. Umursamaz davranışlar sergiliyordu ve onu elde edemeyecekmişim gibi konuşmalar yapıyordu. Bu durum hoşuma gitmediği için numarasını sildim. Bu sefer titreme olayı en aza indi. Bu sefer ben kazanmıştım, yavaş yavaş korkumu yeniyordum. Ve en sonunda bu korkumu yendim. Nasıl mı ?
Lisenin kazandırdığı dostlukları hiçbir zaman kolay kolay kazanamayız. Vefalı olanlar ile birlikte bir gün Starbucks cafeye gittik. Yanımızda daha önce tanışmadığım birisi vardı. Oda benim kafadan kızlarla konuşmayı seven birisiydi. Daha öncesinde arkadaşlarım benden az çok bahsetmiş. Yaklaşık 2 saat muhabbetin ardından konuşacak konu bulamayınca kızlardan konu açıldı. O sırada cafeye 20 li yaşlarda birisi girdi. Aramızda iddialaşmaya başladık. Yaparsın yapamazsın en son yanına gitme kararı aldım . O sırada arkadaşlarım cafeden çıkmış beni bekliyorlardı.
B:Merhaba, müsait mi ? (diyerek karşısını gösterdim.)
K:Tabi buyur
B:Ne okuyorsun ?
K:Hukuk elindeki kitabı gösterdi. (Biraz göz gezdirdim)
B:O zaman buradaki üniversitedesin ?
K: Hayır xx'deyim.
B:Beğendim, bende xx bölümünde xx okuyorum.
K:(gülme efekti)
B:Küpelerini çok beğendim. Yakışmış
K:AA (şımardı burada) arkadaşım hediye etti. Teşekkürler
B:Şimdi gitmem lazım istersen daha sonra birlikte bir şeyler yapabiliriz.
K:Aslında ben biraz asosyal olmayı tercih ediyorum geçmişte yaşadığım bir olay yüzünden (gene sakat kıza denk gelmiştim.) ama istersen fake hesabımı verebilirim, konuşuruz daha sonra.
Kızın instagramını aldıktan sonra arkadaşlarımın yanına giderken içimden bir ses bu sefer kazandığımı söylüyordu. Titreme olmamış, kitlenme olmamıştı ve kusursuzdu. Bu saha görevlerinden öğrendiğim ise korkularınla sadece yüzleşerek baş edebileceğimin gerçeğiydi.