Başlık ile tanıştım

Değişim, yüzleşme ile başlar; itiraf et ve kurtul.

Moderatör: Co-Moderatör

Kullanıcı avatarı
aPeopleArmy
Sürgün
Mesajlar: 162
Kayıt: 27 Mar 2018, 14:18

#1

Okunmamış mesaj

Başlığı okumaya 2 yıl önce başlamıştım.
İlk zamanlar 'tipik ergen betalar' gibi kız tavlamaya falan sarmıştım. Ve başlık ilk zamanlar da egomu aşırı yükseltmiş ve kadınları et parçasıymış gibi görmeme sebep olmuştu. Bu başlığın suçu değildi, başlığı götümle okumamdan kaynaklıydı.

Sonrasında 'Alfa' kelime tanımının karmaşasıyla karşılaştım. Zira bizim için Alfa, hastalıklardan arınmış temiz ruh haliyken, Başkaları için Alfa, pick-up artist ve karı ustası olarak kullanılıyor (aciz insanlar bence). Sadece kelimeyi yolda duyanlar da 'sürünün lideri' diyor.

Sonrasında ise beta karakter analizleri ve kadınlarla konuşmalarımdaki, gördüğüm testler, iki yüzlülükler, menfaatler ile başlığın doğruluğuna kesin kanaat getirdiğim gibi güvenim de artmıştı.

Hacı Tyler'i okumaya başladığım zaman daha ilk sayfalar da bile gerçekleri öğrenmeye başlıyordum. Başlığı okuduktan bir kaç ay sonra anlamıştım, başlığın yazılış amacını. Önceleri sadece kızlarla ilgili bilgi veren bir başlık sanırdım. Bu arada Hacının tüm yazısını okuyamadım, telefondan okumak canımı aşırı sıkıyor. Bu sebeple 1 top a4 kağıdına önlü-arkalı çıktı olarak çıkarıp özümseyeceğim ve bazı yerleri işaretleyeceğim. Böyle daha verimli olacağını düşünüyorum. Hacıyıda tam okuyup, öğrenip, özümsersem belki de halen doğru bildiğim yanlışları görebilirim. Belki bir hastalığımı farkedebilirim.

Verilen görevleri tam anlamıyla yerine getiremedim, my7' 1 gün içinde 10 dişiyle konuş dediyse bitiremedim. Ama yine de çok şey öğrendim. Ve zaman gelince görevleri de istendiği gibi harfi harfine tamamlayacağım.

Eskiden çevreden etkilenmem ve beta kişiliğim, sebebi ile kızlı ortamlar da üstünlük kurmaya çalışan, kertenkele gibi farklı rollere bürünen, sırf cool olup kızları etkilemek için hocalara saygı da kusur eden, sırf baskın olmak için yüksek sesle konuşan ezik ben, şuan bu hastalığımdan kurtulmuş durumdayım.

Kendimi Omegası baskın bir omega-beta olarak hissediyorum. Çünkü bazen, sonradan farkettiğim betalıklarımı görüp iyileştirmeye çalışıyorum.

Babam hard beta, annem omega olmaları beni çok etkiledi. Asla sağlıklı bir çocukluk ile büyüyemedim. Zorla kuran okutup(yaptıkları iyi birşey ama bilinçsizce), çocuk yaşta arkadaşlarla oyun oynarken alınıp babamın yanında çalışırdım. Çocukken iş'te hep insanlarla diyalog halinde olduğum için yada genetikte olabilir; kendime güvenim hep vardı ama özgüvenim başlıktan önce hiç olmadı.

Belki de sağlıksız çocukluk olarak gördüğüm bu dönem, benim için bir olgunlaşma, gerçeklerle yüzleşme dönemi de olabilir.

Ayrıca eskiden yalnız kalamayan, sadece güvenmediği bir dostu olan, hiç gerçekten sevgi saygi çerçevesinde arkadaşi olmayan asosyal ben çevremdeki herkese tekmeyi bastım. Yalnızlık ile Tek kalmanın farkını anlayınca, yalnız olmadığımı sadece tek olduğumu anlamıştım. Aslında olaya düz bakmaz isem; çevremdekilerden daha faydalı olacak, beni anlayacak, menfaati olmayan insanlar var bu platform da dolaylı olarak hepimiz dost sayılırız. Zaten hepimiz de aynı yoldayız.

Zamanla, gelişim sürecimi kaldığım yerden anlatmaya devam edeceğim; kendime ve okumak isteyene.

Bu "sevgili günlüğüm" değil, bilakis kurtulduğum her hastalığı gerek, hafta da bir gerek ay da bir yazdığım başlıktır.

Saygılar.