Ne yapacağımı bilmiyorum

Değişim, yüzleşme ile başlar; itiraf et ve kurtul.

Moderatör: Co-Moderatör

revolutionnnn
Çaylak
Mesajlar: 4
Kayıt: 11 May 2018, 00:04

#1

Okunmamış mesaj

Uzun bir süredir debeleniyorum. Nereye gideceğimi, ne yapacağımı bilemiyorum. Başlığı sihir gibi görüp ona göre okuduğumu fark ettim. Başlık bitse her şey düzelecekmiş gibi. Her defasında bir sorun karşıma çıktığında bu oluyor. Sonra tahmin edin ne oluyor? Sorun tekrar ediyor. Gerçekten kendime baktığımda potansiyelimin olduğunu görüyorum. Kendime inanıyorum. Ama tam bir gerizekalıyım. Bir kız arkadaşım var uzun süredir ve gerçekten iyi niyetli birisi. Bana çok şey katmış birisi. Onu çok defa saçmasapan kırdım, üzdüm, yoldaşlığımızı bozdum. Tüm bunlara rağmen bana yardım etti. Ama bu sürekli böyle devam edemez ki. Diyeceksiniz ki ya o kızın iyi olduğuna emin misin? Buraya odaklanmayın abi. Neden bir döngüde olduğuma odaklanın. Zaten suç gerçekten onda olsa neden kendi başıma yerimde sayayım ki? İlişkimiz saçma olurdu ama değil işte. Ve biz şu an ilerleyemiyoruz da. Bu gidişle ayrılacağız yani. Şüphelerim var sürekli. İnanılmaz ağrıma giden şey benzer şeyleri yaşıyorum sürekli sürekli. Bunu nasıl aşabileceğimi bilmiyorum. Buraya daima güvendim. Yazılara da. Ama gerçekten böyle ilerleyemiyorum.

Çarenin başlık, yazılanlar olduğunu düşünüyorum ama yanlış yaklaşıyorum. Yazı benim konfor bölgem gibi bir şey oldu sanırım. Saçma olan şey başlık çare diyorum ama adanmıyorum da, oyalanıyorum. Doğru düzgün okumuyorum. Hiçbir yere varamıyorum. Okusam da bir şey değişmeyecek çünkü doğru yaklaşmıyorum. Menfaat peşinde koştuğumu düşünüyorum, sorun budur belki. Çok acı çekiyorum. 2 sene önce yaptığım aptallıkların cezasını ödüyorum. Ve ben 3 aydır böyle hissediyorum.
Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#2

Okunmamış mesaj

1- Yalan söylüyorsun, hem kendine hem de buradakilere. Ne istediğini biliyorsun, fakat bunun onayını bekliyorsun. Bu dünyadaki herkes aslında ne istediğini biliyor, itiraf etmemeleri bunu değiştirmez.
2- Araftasın, çünkü soruyorsun. Soruyorsun ve cevabı bekliyorsun. Beklemek, harekete geçmenin tam tersi. İnanıyor olsan zaten harekete geçeceksin.
Kullanıcı avatarı
musluman bir genc
1. Nesil
Mesajlar: 14
Kayıt: 19 Mar 2018, 20:38

#3

Okunmamış mesaj

Başlığın laneti de işte bu. Bir ip gibi düşün elinde tutman lazım ki seni çeksin. Ama o ipi bir kaçırdın mı ilerleyemiyorsun, üzerine bir de o ipi tekrar elinde tutmak için onun peşinden koşuyorsun. Burada da sıkıntılar başlıyor işte. Herkeste farklı şeyler oluyor. Ama oluyor. İpin peşinde koşmak yoruyor vs.. düzeltmek istiyorsun bu durumu ve tek çıkar yol olarak başlığı vs. tekrar okumakdan başka yapabilecek bir şeyin yok şöyle bakınca. Adam gibi okursam düzelirim diyorsun. Ama genelde o ilk etkiyi vermiyor, düzelme sağlanamayabiliyor .işte her şeyi zamanında yapmamak, savsaklamak çok büyük şeylere sebebiyet verebiliyor. Başlığa çok şey borçlu olduğumu düşünürüm, ama aynı zaman da şuan ki halime de bakınca ’ulan sanki eskiden böyle değildim be’ diyorum. Çünkü başlık sizi bir yere getiriyor ve eskisi sen olamıyorsun artık. Ama zamanında vermediğin emekler yani savsaklamaların yüzünden de arada kalmış gibi hissediyorsun. İstediğin yerde değilsin, ilerleyemiyorsun, geriliyor gibi hissediyorsun, ama o eski sen olamıyorsun ki zaten o eski sen de olmak istemezsin. Başlık insanı değiştiriyor ama kesinlikle bu sana bağlı. Ve eğer bir şeyler anlamış ama aynı zaman da gevşemeye de başlamışsanız sıçtınız. Yalpalamaya elbet başlıyorsun. Kafayı yiyenleri anlayabiliyorum. Seni tanıyorum c0nstruction, sen de beni tanıyorsun. İkimizin de birbirimiz hakkında az biraz bilgisi var elbet. Sırf sen değil buradaki çoğu insan için düşüncem hep şu oldu; umarın hak ederler ve iyi yerlere gelirler, ödüllerini alırlar.çünkü az çok kimlerin ne olduğu görülüyor, kimisini biliyoruz eskilerden. Farklı olaylar yaşasak da hisler aynı, olayların nedeni ya da sonucunda varış noktası aynı. Seni anlayabiliyorum. Sorunlar var elbet. Bu siteye uğramak istemiyorum çünkü neden-niçin burada olduğumu anlayamıyorum. Yarım yamalağım. Pişman mıyım? Başlığı okudum diye asla pişman olmadın hatta borçluyum. Ama şöyle bir düşününce ben bu başlıkla vs. karşılaştıysam elbet bir sorumluluğu var bunun. Önüne gelip savuşturduğun bir şey değil bu. Sorumluluk altında kalacağın bir şey. İşte bu sorumluluğu bilmek ama bi sik yapmamak, sorumluluğa karşı somut başarı gösteremeyip bi sik olamamak vs. her şey senin moralini bozuyor. Çoğu durumda bunu yaşıyorum. Vücudum, rahatsızlıklarım, sosyal yeteneklerim, emeklerin, yeteneklerim vs. her durumda moral motivasyonum bozulmaya çok müsait. Ki bazılarının çözümü yok. E abi sikmişim şimdi bu saydıklarımı, açlıklarınla mı hareket ediyorsun, betalık mı yapacaksın, işin sonunda Allah yok mu, sonuçta onda döndürülmeyecek miyiz niye tatava yapıyorsun dersek de yine sıkıntı. Evet öyle ama her şey birbiri ile alakadar/ilişşki içerisinde ki bir durum başka bir durumu etkiliyor. Küçük bir şey de olsa büyük bir şeyi etkiliyor ve zincirleme bir reaksiyon gerçekleşiyor. Bunu görüyorum hayatımda. Sonucunda tekrar başa dönüyor olay. Vücudum, yeteneklerim, sosyal hayat, rahatsızlık, emekler vs.. Bir döngü içerisinde. Her zorlukla beraber bir kolaylık da vardır. Ama zorluklar yoruyor. Ki bu zorluk benim hatam yüzünden çıkıyor. Bak işte yine üzüldüm. Nereye baksam yanlışlarımı görüyorum, yetersizliğimi görüyorum. Dedim ya birbiri ile alakalı her şey diye. Yazı çok karamsar göründü sanki depresyonda birisi yazmış gibi ama gerçekler bunlar. Aşırı iç bunaltıcı bir durumda değilim ama ara sıra bayaa üzülüp uzun süreler etkisinde kaldığım oluyor. Şuan neşeli bir haldeyim öyle bunalım vs. yok. Kötü bir ruh halim yok ama hayatım pek de iyi değil işte anlayacağınız :D. Nedense Allah’ı hatırladığım zamanlar daha iyi şeylerle karşılaşıyorum hayatımda. Durumumu düzeltip toparlayabilecek olaylar yaşayabiliyorum.keyifim düzeliyor. Placebo olduğunu düşünmüyorum.öyle işte. Yazı yazmak da sıkıntı benim için. Bir şeyi düşünebiliyor ama onu cümleye dönüştüremeyebiliyorum. Beynim onu biliyor algılıyor ama cümleye dönüştürmekte zorlanabiliyorum. O yüzden daha yazamıyorum. Zaten çok uzun süre harcadım bu yazıya. Görüşürüz c0ns.

Not: sen-senin ve derken bir kişiyi hedef alarak söylemiyorum. Orada da genelde kendimi kastediyorum. Karşı tarafa hitap ediyor gibi gözükse de kendim için söylediğim şeyler oluyor bazıları.
Kullanıcı avatarı
EZELACTH
Çaylak
Mesajlar: 9
Kayıt: 26 Tem 2018, 23:28

#4

Okunmamış mesaj

Bu yolun acı dolu bir süreç olduğu zaten en başta söylendi. Hiç kimse benliğine kolay bir şekilde kavuşamayacak, eğer aksini düşünüyorsan kafandan sil at. Bunların olması normal, çünkü zaten olması gereken şeyler bunlar.

Kafani dağıtacak, eğlenceli ve sana faydası olacak alışkanlıklar kazanmaya başlayıp yazıyı sık sık okumalısın, başladığın işi bitir ve kendine güven.
"Fakat yaşadığınız tüm hayalkırıklıklarına değecek bu blog ; burada dostlarım, yeniden doğacaksınız." demişti TCMA.
Boş laf olsun diye söylemedi herhalde ha?
Hadi ben kaçtım iyi şanslar dostum :)
az7
Sürgün
Mesajlar: 36
Kayıt: 18 Mar 2018, 13:22

#5

Okunmamış mesaj

Öncelikli olarak kendin ve ilişkin hakkında verdiğin bilgiler sığ kalıyor bu da sığ yorumlara sebep olabilir, bu yüzden yorumum üzerinden paslaşabiliriz.
Ben dişiye olan duygularının bazı şeyleri örtebileceğini düşünüyorum, ayrıca başlıkla olan ilişkini derinleştirmelisin, başlık zihninde ve ona sulayıp,baktığın kadar hasat verecek, eğer başlıkla muhabbetini farklı boyutlara taşımazsan afyon olarak kalır.
Kullanıcı avatarı
cufive
1. Nesil
Mesajlar: 34
Kayıt: 18 Mar 2018, 15:37

#6

Okunmamış mesaj

Aldaniyoruz ve zaman hep aleyhimize işliyor. Seytan sürekli pusuda bekliyor. Eger ustune dusenlerin farkinda oldugun halde bundan kacis halindeysen bil ki aldanisa kapilmissin.
Ayni dongude olmak bir botluk gostergesidir. Belirli bir kalipta tekrarlanan dongusel hareketler gibi, yani ayni diger insanlar gibi iste. Hepsi digerinin azicik farkli versiyonu. Mesela hayvanlar bot cunku belirli yazilimlara gore hareket ediyorlar. Farklari yazilimlarinin gelismislik dereceleri. Akil devre disi kalmaya basladiginda, seytan da vesveseyi fisildadiginda sen de engel olmadiginda, yani aldanisa kapildiginda bot olmaya basliyorsun. Dongusel sacmaliklar ve daimi mutsuzluklarla devam eden kisir bir surece giriliyor. Iste bu sureci kirmak icin pozitif momentumu saglamak, adim atmak, yapilmasi gerektigini dusundugun ilk seyi yapmaya baslamak gerekiyor ki botluk zinciri kirilsin.
Cevapla Önceki başlıkSonraki başlık