Bir süredir pasif olmam üzerine

Değişim, yüzleşme ile başlar; itiraf et ve kurtul.

Moderatör: Co-Moderatör

Kullanıcı avatarı
dun bugun yarin
1. Nesil
Mesajlar: 139
Kayıt: 18 Mar 2018, 13:22

#1

Okunmamış mesaj

Beyler uzun bir zamandır neyi bilmediğimin farkında değildim. Yani bir olayı tam olarak kavramamışsam dahi önceden yazılanlara bakarak o konuda sorulmuş bir soruya yanıt verebiliyordum. Kağıt üstünde anlamak gibi oluyordu, yani bana sorsanız bir matematik formülü gibi anlatabilirdim o olayı ama içten anlamak, kavramak değildi işte; ezberdi. Son zamanlarda, 4-5 aydır, bu olay kaybolmaya başladı. Akli açıdan bir düzlüğe çıktım gibi hissettim, adamakıllı düşünebiliyordum artık bir şeyler hakkında yani. İnsanların içine de daha çok girince temel kavramlar kafamda daha net bir şekilde oturdu, hangi konuda sınırlar nelerdir, misalen ne durumda dişlerin gösterilmesi gerekir vesaire birinci elden yaşayarak anladım ve teorinin pratiğe dökülüşünü gördüm yani. Meseleleri de adamakıllı içselleştirmeye başladım böylece, yani sosyal ilişkilerimdeki değişimi görebiliyordum (1,5 senedir buradayım, biraz geç mi oldu sanki). Eskiden yerli yersiz çekinmelerim veya tuhaf davranışlarım oluyordu tam anlamamaktan ötürü, bunlar kayboldu. Genel anlamda bir iyileşme gördüm kendimde özetle.

İşin itiraf kısmına gelirsek, böyle olunca ben sosyal mevzulara daha çok düştüm akletmekten ziyade. Eskiden de çok müthiş aklettiğim söylenemezdi bana kalırsa ama uzun zamandır içime dert olan bu sosyal mevzuları halletmeye başladığımı görünce bi rahatlama oldu yani (sosyal mevzuları hayatımın merkezine koyduğum için değil ama geliştikçe sosyal mevzuların hallolacağını bilmem ve sosyal mevzuların hallolmaması bana dert oluyordu, "bir şeyler yanlış mı gidiyor" tarzında). Yine ekşidir carttır curttur bakıp hüküm veriyordum olaylar hakkında ama gelişecek derecede bi akıl işletme yoktu ortada, olan durumu koruyacak kadardı. Hoca dehanni'nin şu entry'sini okuyunca bu mesele kafama dank etti, "Ben tamam mıyım da salıyorum kendimi böyle" diye (salmak derken gelişime dair bir çabamın olmamasından bahsediyorum yoksa boş beleş yaşamak fak yea kafası değil yine disiplini sürdürüyordum çok çok sert olmasa da). Bu gelişmeme mevzusu olunca da tabi buralara yazma, burada olma sıklığım azaldı. Ama bu konuda şu ayeti önce kendime sonra herkese tekrar hatırlatmış olayım: "Şüphesiz Allah, kendi yolunda, sanki birbirlerine kenetlenmiş bir bina gibi saf bağlayarak çarpışanları sever. (Saff 4)". İnşallah daha aktif olacağım bundan sonra.