Aydınlanma (cast away)

"Bir adamın büyü dediği şey, diğer adamın tekniğinden ibarettir." -Robert Heinlein

Moderatör: Co-Moderatör

Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#1

Okunmamış mesaj

Beyler cast away filmini izlemişsinizdie, şu tom hanks in oynadığı.
Normal bir adam, uçak kazasında bir adaya düşüyor. 4 yılını orada tek başına geçiriyor. Sonra bir şekilde medeniyete geri dönmenin bir yolunu bulup kendini kurtarıyor.
Peki 4 yıl sizden haber alınmasa sizi kim bekler? Hiçkimse.
Adam döndüğünde o eski insanlar ona sahte ve yapmacık geliyor. Hepsinin rol yaptığını ve sahte bir dünyada yaşadıklarını görünce hiçbiri ile konuşası gelmiyor.
Döndü fakat bambaşka birisi olarak, hayata karşı daha derin bir anlayışa sahip olarak.
Adam fiziksel olarak orada fakat insanları sikleyecek en ufak bir mimiği bile yok. Artık o insanlar ona hitap etmiyor.
Ve son sahnede bir kavşakta duruyor. Sağa, sola yahut ileri gidebilir, bu yönlere baktıktan sonra özgür bir şekilde kararını veriyor.

Neden anlattım?

Başlıktan sonraki halimi andırıyor. Okuduktan sonra yalnızlığım ve insanları siklememem, bir şey anlattıklarında çoğu zaman fiziksel olarak orada olsam bile mental olarak umursamamam.
Eski arkadaşlarımın basitliklerini görmem ve sırf menfaat adına kurulan bağlara tanık olmam.
Hakikatler önüme serilince otomatik olarak gelişen bu olaylar, adaya düşen bu adamın yaşadıklarına çok benziyor.

Çoğumuz yıllarını öğretiyle birlikte geçirdi, kafa yordu ve düşündü. Eskisinden de farklı olduk, geliştik ve aklımız keskinleşti. Bir nebze de olsa uyanmamız sağlandı. Bize bu yolculuğun ne kadar olacağı söylenmedi 1 yıl 5 yıl ya da 10 yıl. Çünkü bu bir çok şeye bağlıydı.
Fakat yolun sonu geldiğinde, tom hanks gibi istediğimiz kararı vermekte özgür olacağımızı hissettim. Kendimiz olacağız.

Neyse düşündüm işte bunları, eyvallah.
Kullanıcı avatarı
cr7
Çaylak
Mesajlar: 5
Kayıt: 12 Nis 2018, 21:47

#2

Okunmamış mesaj

Eski arkadaşlar... 7 yıllık 10 arkadaşımla o başlığı okuduktan sonra istemsizce ilişkimi kestim. Israrla çağırdıklarında gitmedim. Tabii bunu ortada bir şey yokken yapmadım. Meğer neler yapmışlar da ben körmüşüm. Yanlarına gittiğimde ise eğlenmiyordum, gözüm açılmıştı bir kere. 4 yıllık can ciğer en iyi dostum da kıskançlığından benimle küstü. Nedeni de kız meselesi, benim suçlu olduğumu düşünüyor. Okulda bu abazan tayf ile takılırken, 4-5 kızla takılıyordum sınıfta çaktırmadan bakıyordu. 5 aydır konuşmuyoruz onunla da. Yani bu başlıktan sonra, özellikle ortam olarak büyük bir değişikliğe uğradım. Geçen o 7 yıllık arkadaşlarımı tanıyan çocuklarla karşılaştım. Konuştuk biraz onlar hakkında. Üni seni değiştirmiş baya diyorlar. Bilmiyorlar ki beni değiştiren şey o değil. Gözümün açılması ki bu durumda her şeyiyle daha da güçlü olmam gerekiyor.
Kullanıcı avatarı
lotusforeverx
Çaylak
Mesajlar: 9
Kayıt: 22 Nis 2018, 10:15

#3

Okunmamış mesaj

Bir türlü tam aydınlığa kavuşamadım. Yani bir geliyor bir gidiyor. Kendimi iyi hissettiren müzikler dinliyorum. Çok huzur veriyor ve içimde ki o mükemmel coşkuyu hissediyorum. Biliyorum öğrenmem gereken,okumam gereken çok şey var. Önümde uzunca bir yol var. Hepsinin üstesinden geleceğimi biliyorum. Fiziksel olarak biraz zayıfım 9 aylık spor yapıp kampa gireceğim. Bilgilerimi çoğaltıp eksik olan yönlerimi tamamlayacağım. Umarım en kısa süre içerisinde istediğim hayatı elde eder vee alfamla bütünleşirim.
Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#4

Okunmamış mesaj

lotusforeverx yazdı: 18 Tem 2018, 23:52 Bir türlü tam aydınlığa kavuşamadım. Yani bir geliyor bir gidiyor. Kendimi iyi hissettiren müzikler dinliyorum. Çok huzur veriyor ve içimde ki o mükemmel coşkuyu hissediyorum. Biliyorum öğrenmem gereken,okumam gereken çok şey var. Önümde uzunca bir yol var. Hepsinin üstesinden geleceğimi biliyorum. Fiziksel olarak biraz zayıfım 9 aylık spor yapıp kampa gireceğim. Bilgilerimi çoğaltıp eksik olan yönlerimi tamamlayacağım. Umarım en kısa süre içerisinde istediğim hayatı elde eder vee alfamla bütünleşirim.
Olay iyi hissetmek değil, o an iyi hissedersin fakat sonrası? Duygular aldatıcıdır.Kalıcı şeyleri odak noktan yap. Bir şey uğruna adanmak için iyi hissetmekten fazlası gerekir. O yol kutsal ise, çektiğin acı bile sana mutluluk verir.
Olay nerede yahut ne konumda bulunduğun değil, bu şartlara rağmen ne yaptığındır. Neyi niçin yaptığını, neden yaptığını daima sorgula. Son yazdıkların gayet olumlu. İnancını kaybetme, onu koru.
Kullanıcı avatarı
aurorα
1. Nesil
Mesajlar: 46
Kayıt: 19 Mar 2018, 19:16

#5

Okunmamış mesaj

Bold yazdı: 19 Tem 2018, 15:23
lotusforeverx yazdı: 18 Tem 2018, 23:52 Bir türlü tam aydınlığa kavuşamadım. Yani bir geliyor bir gidiyor. Kendimi iyi hissettiren müzikler dinliyorum. Çok huzur veriyor ve içimde ki o mükemmel coşkuyu hissediyorum. Biliyorum öğrenmem gereken,okumam gereken çok şey var. Önümde uzunca bir yol var. Hepsinin üstesinden geleceğimi biliyorum. Fiziksel olarak biraz zayıfım 9 aylık spor yapıp kampa gireceğim. Bilgilerimi çoğaltıp eksik olan yönlerimi tamamlayacağım. Umarım en kısa süre içerisinde istediğim hayatı elde eder vee alfamla bütünleşirim.
Olay iyi hissetmek değil, o an iyi hissedersin fakat sonrası? Duygular aldatıcıdır.Kalıcı şeyleri odak noktan yap. Bir şey uğruna adanmak için iyi hissetmekten fazlası gerekir. O yol kutsal ise, çektiğin acı bile sana mutluluk verir.
Olay nerede yahut ne konumda bulunduğun değil, bu şartlara rağmen ne yaptığındır. Neyi niçin yaptığını, neden yaptığını daima sorgula. Son yazdıkların gayet olumlu. İnancını kaybetme, onu koru.
'' O yol kutsal ise, çektiğin acı bile sana mutluluk verir'' Her türlü duygu motivasyonu olmuş olmuyor mu yaptığımız şey? Sonuçta kendi ağzına şiş sokan tasavvufçu da acı çekiyor ama onun kafasındaki inanca göre ( tıpkı benim kafamdaki inançlar gibi ) bu yaptığının iyi olduğunu düşünüp mutlu oluyor.
Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#6

Okunmamış mesaj

[mention]aurorα[/mention] burada nüans var. Arnold ağırlıkları kaldırırken acı çekiyordu, hedefi mr. Olympia olmaktı. Kızlara şeqil yapıcam diyen berkecan da ağırlık kaldırırken acı çeker. Ne için acı çekiyorsun? Bilmiyorum kanka, soğuk duşu düşüneyim. Seviyor muyum? Hayır, fakat sonucunu ve getirilerini seviyorum. Çünkü akıl ile kavradım, gerçi sonradan iyi de hissettiriyor. Fakat testosteron ve doğal hormon yükselişiyle, kendi uydurduğun bir şey aynı değildir. İnanç ayrı bir mesele tabi ki, fakat akıl ile oluşturulan ile diğerleri bir değildir. Bana göre böyledir, doğrusunu tanrı bilir. Baktım da bir sike derman bir açıklama olmadı senin soruna. Başka bir bakış açısı olan da yazarsa güzel olur.
Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#7

Okunmamış mesaj

"yani başlık yazılmış. yarış devri bitmiş. geri kalan yani işin çoğu yani şahsi mücadele sende işte. elbet acılı olacak -alfa olduğunda da çeşitli imtihanlardan dolayı acı çekiyor olacaksın, tcma hiç acı çekmiyor mu sence eheheh ha betaları siklemiyor tabi orası açık ajajajajajajajajajaja-. hayat bu zaten. bok çukurunda dikilsen de, bok çukurundan çıkmak için mücadele etsen de, bok çukurundan çıksan da acı çekeceksin. ha miktarlar değişecek elbette. bir de sana neyin acı verdiği değişecek -imtihan mı travma mı hastalık mı vs vs oranlar değişecek-. ama acı değişmez -tcma'nın başlıktaki mutluluk tanımı da keza acısızlık değil, ufak şeyleri günlük şeyleri vs vs kafaya takmayacak olgunluğa erişmektir bununla bağdaştırır yani, birazdan onu da detaylandıracağım zaten genel bi başlığa dair detaylandırma yapacağım fikir versin diye-. eğlenceli zamanlar elbette olur ama hayat genel olarak acılı bir süreçtir. bunu bilin. bununla yüzleşin. aksini söyleyen sizi güdüyordur kumkiler. biz acıyla doğduk aslanım eheheh. acı yok rocky acı yok gazan mübarek ola asdasdasdasdasdasdasdasdas"

Hacının bu yazısına denk geldim, buraya cuk oturdu.
Cevapla Önceki başlıkSonraki başlık