İtiraf ; Günlük yazım

"Bir adamın büyü dediği şey, diğer adamın tekniğinden ibarettir." -Robert Heinlein

Moderatör: Co-Moderatör

Kullanıcı avatarı
Mr DiCaprioo
Çaylak
Mesajlar: 0
Kayıt: 30 Oca 2020, 17:44

#1

Okunmamış mesaj

Kalbimde yahut o bölge de şu son 2 gündür ağrı yapan birşey var. Her ağrıdığında ölümü düşünüyorum. Ölümün çok yakın olduğunu

Nasıl bir hayat yaşadığımı, arzularımı, hayallerimi ve bana ne kadar boş oldukları geliyor.

Hayatım neden boş geliyor; 19 yıllık yaşamım da, kendimi tamamen tanrıya adamadım/adayamadım. Vicdan azabı ve utanç hissine sebeb oluyor. Kendimden ve Allahımdan. En çok da allahımdan. Beni yarattı, bana bir ruh üfledi, sağlıklı doğmamı sağladı. Beni günahlardan sakındı..
Zina, alkol ve en çok ise tabiatıma;
kötülüğü değil iyiliği
dedikoduyu değil dürüstlüğü
Yalanı değil doğruluğu
Kötü niyeti değil iyiliği
Adam satmayı değil satmamayı..
Zalim olmayı değil mazlum olmayı..
Onursuz, şerefsiz olmayı değil onurlu, şerefli olmayı bahşetti, şükürler olsun..
En çok da iyi niyetimi ve kolaycana insanlara duyduğum güveni, samimiyeti, sadakati sevdim..
Fakat çocukça buldum. Yanlış buldum. Çünkü;
İnsanlar hak etmiyor lan hiç birini, en çok da beni..
hakikaten hak etmiyorlar bu özelliklerimi, onlar hastalıklı ve kötülük ile bütünleşmiş olanlar. Doğru tarafta değilim-tamamen yani..
kötü olan tarafta bulunmadım bile fakat doğru tarafa henüz tamamen emin bir şekilde girdim diyemiyorum. Çekmem gereken acılar..
Kurtulmam gereken hastalıklarım var. Dua ediyorum ona arınmak için..
Yetmiyor. Savaşıyorum. Çünkü; savaş gerçekten çok büyük. Yanlışların doğru olduğu şu dünya da, doğru kalabilmek gerçekten çok güç..
Kendimi tanrıya adamak gerçekten çok güç, köreltmem gereken bir nefsim var.

Hayallerime gelirsek;
Ulan küçükken hep topçu olmak isterdim..
Aminaçakim bu konu da önümün nasıl kesildiğini de bir ben-bir allah bilir.
Oyuncu olmak istiyorum. Seviyorum lan oyunculuğu, allah var; becereceğime de eminim. Eğiitim meğitim olayından sonra, çokta yakışır yani, zaten yakışıklı adamım elleam o bile yeter. Her şeyin başında dedim ya boş geliyor diye; yaşadıkları hayatı seviyorum. şuan için çıkış kapısı olarak o var elimde.. oyuncu olacağım ve her şeye sahip olacağım. Etiketlere bakmayıp, lak diye alacağım. Hay aminaçakim ki böyle bir arzunun, hayalin. Boş geliyor artık para mara..
Para gerek hakikaten gerek ama onun bana getirecekleri ile özgür olabileceğimi düşünmem biraz boş geliyor.
Halbuki özgür olmak; etikete bakmadan almak, son model arabaya, mükemmel bir evde yaşamak değil ki lan..
bunlar iyi, kaygısız ve stressiz bir yaşam için ideal mi
-yes sir.
Lan yeri geldiğinde;
Üzülmeli
Ağlamalı
Stres
Kaygı
Mutlu hissetmek gerekiyor. Ne lan öyle mutlu olmak için ıkınmaya çalışmak.. aminacakim hakikaten boş geliyor. Tek gerçek var. Tanrının kendisi ve bana bahşettikleri..
Kim olduğum
Nasıl biri olacağım. Kim olduğum belli fakat nasıl biri olacagim konusuna gelirsek; yusuf peygamberin bir hikayesi var. Köle olduğu vakit evin kadını aşık oluyor ve üstüne gidiyor. Hz. Yusuf da kaçıyor kadından. Kadın bu durum karşısında(reddedildiği için aşağılıkça davranıyor) bana taciz/tecavüz etti diye safsata çıkarıyor. Şehrin sözü geçen bir alimi " Yusufu bulun ve getirin. Eğer yusufun üstünde ki gömlek önden yırtılmış ise; kadının dediği doğrudur. Amma yusufun gömleği arkadan yırtılmış ise; kadın yusufa iftira atıyor demektir. Hz. Yusuf gelir ve görülür ki; gömlek arkadan yırtılmıştır..
Dünyadan da giderken gömleğimin arkadan yırtılması gerekiyor. Dünyevi zevkleri artık yok etmem gerekiyor..

Lan aminaçakim ki yalnızım. Öyle çektiğimden filan değil de, kendim dışında güveneceğim sadece allah var. Bilinenin aksine kurtlar yalnız değillerdir. Yaşayamazlar yani- yaşayamacağımdan değilde hep bir sürü vardır. Allah'a güveniyorum. Sırtımı ona dayiyorum. Elimi ona açıyorum. Hüznümü, mutluluğumu onunla paylaşıyorum. Aminaçakim ama hakikaten çakayım ki insanlar hak etmiyor beni..

Günlüğüme yazdığım bir yazı, illa bir karşimin işine yarar diye gönderiyorum. Allah yardımcımız olsun. Selametle