Futbolcu Olmak

"Yerinizi tutun. Ateş açılmadığı müddetçe ateş açmayın, fakat eğer ki savaş istiyorlarsa bırakın burada başlasın." -John Parker

Moderatör: Co-Moderatör

Kullanıcı avatarı
aurorα
1. Nesil
Mesajlar: 46
Kayıt: 19 Mar 2018, 19:16

#1

Okunmamış mesaj

Merhaba. Kardeşim futbolcu olmak istiyor, yerel bir takımda altyapılarda oynamaya başladı. Bu yolda, takımın içinde ( insan ilişkileri, takımda ve futbolda etkin rol alabilmek vs. ) ve genel olarak( beslenme, antrenman, ya da bu yolda yapması gereken işlemler vs. ) neler tavsiye edebilirsiniz?
Kullanıcı avatarı
Mitch
1. Nesil
Mesajlar: 81
Kayıt: 18 Mar 2018, 19:23

#2

Okunmamış mesaj

Futbolla çok iç içe olması lazım sürekli stada gidip maç izlemesi 1.2. prof ligleri izlemesi lazım bence Türk liglerini izlesin öncelikle kendine güven gelecektir bende oynuyorum şu sıra ara verdim oynadığı bölgede yetkin olmalı herşeyiyle kavramalı sürekli kendini geliştirmelidir bir kere girdiği takım ilk 11de olmalı ve takımın en gözde oyuncusu olmalı yoksa yükselme şansımız pek yok doğrusu Türkiye devletindeyiz Hollanda Belçika Hırvatistan gibi Avrupa ülkeleri altyapıda daha organize çalışıyor devlet ve nüfus küçük düzenli olduğu için seleksiyon çabuk işler hemde kolaylıklar sağlanır ama Türk sporunda kriz var yokmuş gibi davranılıyor, beslenmesini düzenlesin eksiğini bulsun ve tamamlasın misal bizde bir herif santrafordu şutları +60-70pt etkisinde giderdi ancak
bir stoper +95pt etkisinde çok net vuruşlar yapıyordu bu saçma bir durumdur mesela
Kullanıcı avatarı
Bold
Sürgün
Mesajlar: 267
Kayıt: 04 Haz 2018, 17:45

#3

Okunmamış mesaj

Bir kere futbola yeteneğinin olması lazım, sadece istemesi yeterli değil. Futbolda doğal yetenek diğer sporlara kıyasla çok önemli.
Önemli futbolcuların biyografilerini/kitaplarını okusun, hayatlarından ders çıkarsın.
Bol bol teknik drilleri (top sürme, top kontrolü, şut, denge vs.) yapsın ve her gün topla çalışsın. (Youtube'a soccer drills/practice felan yazıver)
Patlayıcı güç, maksimal hız, çeviklik, genel güç bunları dengeleyen bir güç idmanı uygulasın.
Futbolda maç oynamak çok kritiktir, nerede olursa olsun düzenli maç yapması gerek.
Türk altyapıları genel olarak leş (altınordu'yu hariç tutuyorum). En kısa yolu iyi mentorlar bularak bu işten anlayanlarla iletişime geçerek sağlar diye düşünüyorum.
Bunun dışında kendi akılsal gelişimi de çok önemli, karakteri oturmaz ise her türlü harcanır. Çevresinin düzgün insanlardan oluşması şart. Youtube'dan futbol içeriği üretenlere bakabilir, pro futbolcu olarak Become Elite var benim bildiğim. En azından pro bir sporcu nasıl yaşıyor, çalışıyor fikir sahibi olur.
Yolu bahtı açık olsun.
Kullanıcı avatarı
belikebond
1. Nesil
Mesajlar: 201
Kayıt: 18 Haz 2018, 02:17

#4

Okunmamış mesaj

Her under yaş kategorisinde oynamış biri olarak bu departmanda profesyonel olmak isteyen, hayalleri olan gençlere öğütler ve işin içinde neler döndüğünü açıklamaya çalışacağım. Eğer varsa böyle bir hayaliniz sizin için iyi bir uyarıcı olacağına inanıyorum.
Uzun bir yazı olacak. Önce genel bir dokunup sonra kendi kariyerimden yaşadıklarımdan bahsedeceğim. Birazda aslında iç dökme olacak diyebilirim.
Yetenekli olman sadece temel şarttır bu alanda. Belki işin 10da biridir yeteneğe sahip olman. geri kalan ve seni futbolcu yapacak olan yolda ise binlerce değişken vardır ve hepsini kontrol edemezsiniz. Şansınızın da olması gerekir. Gerçekçi konuşalım bu departman acımasızdır. İnanılmaz bir talep vardır ve yanında inanılmaz bir yolsuzluk vardır. Şu ana kadar tahmini olarak u13 den u 19a kadar 10 bin kişi ile aynı takımda bulunmuşum veya maç yapmışımdır ya da bir antrenmana çıkmışımdır. 19 uma geldiğimde bu 10 bin kişiden ya 5 ya 10 kişi profesyonel olur ya da olmaz. Bakın üst klüplerde pro olmaktan bahsetmiyorum sikindirik bir 3. lig klübü de dahil bu orana. Açık söylüyorum. Bu böyle. Malın önde gideniyken doktor olmaya karar verin, işiniz daha kolay olacaktır. Bu yola girmek isteyen birisi ilk önce bu gerçekleri görmeli. Herkes futbolcu olamıyor. Olamaman için çok fazla faktör var. Sakatlanırsın biter. Yeteneklisindir fizikaliten yoktur biter. Performansın yeterli değildir kadroya girmek için, biter. 11 oynayan ile aynı seviyede olmana rağmen hoca bazı yönleri için başkasını tercih eder, biter. Okul ile beraber gitmez, biter. Sıkı disipline dayanamazsın, biter. Pro olacak seviyede olmana rağmen dayın amcan yoktur bağlantı kuramazsın, senin yerini bağlantısı olan senden kötü çocuklar kapar, Biter. Yolsuzluğun en kralı dönüyor. Şaka yapmıyorum. 14 15 yaşta pek görülmez. Ama 19 yaşında profesyonel olma yaşında iken her türlü şerefsizlik döner bu sektörde. Yöneticilerden tanıdığın yok mu? Önüne geçecekler. Kaçışı yok. Yöneticilerden tanıdığın var mı? Takımda senden daha iyileri olsun yine de profesyonel olabilirsin. Gerekli kağıt parçalarının ayarlanmasına bakar. Birde imza. Midenin kaldırması lazım bide. Sonrasında oradasın artık. Oradan ulaşabileceğin şansları düşün. ortalama bir oyuncu bile olsan a takımdasın artık. bağlantısı olmayıp yükselemeyen altyapı da kalmış çocuktan 3 0 öndesin. Bak herkes için bu böyledir demiyorum. Emeğini vermiş ve hakkıyla o seviyeye gelmiş oyuncularda bulunmaktadır tabii ki. Ama işin bu anlattığım kısmı da çok Barizdir. Bu departmanda bir süre kalmış herkes bilir bunu. Kendi klübümden örnek vereyim. 2. lig bir kulübün altyapısındaydım. Zamanında 17 ve 19 yaş kategorisinde iki takımımız dereceye girdi ve şampiyonaya katılma hakkı kazandı. Ama gel gör ki altyapıdan şampiyona oynamış kendi kulübünün çocukları yerine en az 10 tane sağdan soldan bağlantısı olan aynı yaşta farklı klüplerde olan çocuklar a takımda sezon öncesi kampına katılma hakkı kazandı. Hatta bazıları profesyonel oldu. Dönen saçmalıklar diz boyu. Eğer doğru yerde doğru zamandaysanız sizin ayağınıza gelebilecek şanslarda Mevcut. Genel olarak bu departmana girecek bir kişinin bunları bilmesi ona göre değer vermesi gerek. Yoksa ileride hayal kırıklıkları çok daha canını Acıtacaktır. Bende olduğu gibi. Kendi hikayemi anlatayım biraz.Ordan da çıkarmanız gereken dersler olacaktır mutlaka. yok okumağacam atomu parçalamam gerekiyor derseniz bu ilk kısım futbola başlamamanız için yeterli sebepleri taşıyor. Ama ben başlamayın demiyorum. Neden ve nasıl başlamanız gerektiği ikinci kısımda.
Kullanıcı avatarı
belikebond
1. Nesil
Mesajlar: 201
Kayıt: 18 Haz 2018, 02:17

#5

Okunmamış mesaj

Futbolu yürümeye başladığımdan beri OYNARDIM. Bu işin genetikle filan alakası yoktur. Futbol yeteneği diye bir genetik geçemez anadan babadan. En fazla kemik yapın bu spora uygun olur. Bu yönden genetiğin etkisi vardır. Yoksa doğuştan top tekniği çevre görüşü ile filan doğmazsın. Futbolla topla haşır neşir olan çocuk vardır. Olmayan çocuk vardır. 3 yaşından beri top elinde gezen çocuk 10 yaşına gelince farkını koymaya başlar. Bende böyleydim. Dediğim gibi yürümeye başladığımdan beri top ile beraberdim.El ayak koordinasyonum da topla olan ilişkimde bu yüzden diğerlerinden üstündü.10 yaşına geldiğimde ilk defa bir futbol okuluna gittim. Ondan öncesinde sabah 9 akşam 9 sokakta mesai yapardım. Eve en ez 10 morlukla giderdim. Ortalama iki bacağımda 5 er bazen de dirseklerde kanamalar fixti. Mahalleleri bilirsiniz. Göt kadar saha vardır 15 kişi top oynar.
Bizde de öyleydi. Dar alan hızlı karar verip çabuk uygulama gibi özelliklerim bu sayede Gelişmişti. Çoğu oyuncunun böyledir. Neyse futbol okuluna gittikten sonra yaşıtlsrımın arasından ayrılmam uzun sürmedi. Sahada göze batıyor öne Çıkıyordum. Bir şehrin küçük bir ilçesindeydi gittiğim yer ve bir süre sonra insanlar amcalar beni izlemek için antrenmanlara filan gelmeye başladı. 12 yaşında Galatasaraya gittim. Seçmelerine girdim. Hiç unutmuyorum bir gün öncesinde bisikletten,düşüp kaburgalarımı incitmiştim.Batıp duruyordu ama öyle böyle değil. Ve babama söylememiştim. Vazgeçirir seçmelere götürmez diye. O kaburgalarla seçmelere girdim. Ve seçildim. - bi an götümde çıkacak sandım kaburgalarım ama seçildim beyler, alkış lütfen adadsasda- O seçmeleri gören varsa mahşer yeri gibidir. Her yerden her çocuk akın eder bir iki hafta boyunca. Binlerce çocuktan sadece birkaç tanesi seçilir. Diğerlerine elveda. Ve bu yaşlarda torpil filan olmaz. 19 daki gibi değil. Burada cidden adalet gözetiliyor. Haketmeyen yarrak girer yani bunu görmüştüm. Binlerce kişinin arasından girdim. Bunları övünmek için anlatmıyorum. Sonrasında olabileceklerin ne kadar iyi olsan da yine de gerçekleşebileceğini daha iyi anlayın diye anlatıyorum. 6 ay boyunca istanbulda KALDIK. Antrenmanlara Çıkıyordum. Her antrenman öncesi sbaah yediklerimi stresten dolayı kusup öyle çıkıyordum sahaya. Diğer çocuklar karavan yerine gelmiş gibi koşturup eğlenirken ben betim benzim atmış bir şekilde çıkıyordum sahaya. Bazı şeyler genetikti beyler. Bu yaşadıklarımı başka türlü Açıklayamam. Anandan babandan gelen sana ayak bağı olan özellikler yapışıyor üzerine. 11 12 yaşında küçük takımların antremanlarına filan gidin izleyin. Her çocuğun özelliklerinin birbirinden inanılmaz farklı olduğunu görürsünüz. Onların akılla karakterlerini serpiltme gibi bir olay olmadığı için direk genetik ve yetiştirilme tarzının ürünleri oluyorlar. Bende de böyleydi. 5 yaşındaki bir çocuk için sosyalleşmenin İnaılmaz önemli olduğu yaşlarda ben tek başımaydım. Literally tek başımaydım. Doğuda küçük bir köyde parentslar öğretmendi.Ve ben tek ÇOCUKTUM. Bütün gün evde tek başıma durur babaö ve annemin okuldan gelmesini beklerdim. Çoğu zaman dışarı bile çıkamazdım çünkü boyunu aşan karlar ve inanılmaz soğuk vardı. Bunu geçersek yaşıtlarımın hiç biri Türkçe bilmiyordu. Kürtçe konuşuyordu hepsi. dediğim gibi doğu da Allahın unuttuğun bir köydeydim. - Doğu insanı büyütür beyler. Eğer memursanız şansınız varsa siktirin gidin görevinizi yapın orada. Gidin orayı, oranın insanını yaşam şartlarını birinci elden tadın. Bizim köy, jandarma karakol merkezinin alt kısmında kalırdı. yan yanaydılar neredeyse diyebilirim. Ve sıcak çatışmalar yaşanırdı. Köye sıçramazdı neyseki. o senelerde pkk o bölgede aktifti. Bir gün öncesinde koşup eğlendiğim beraber top oynadığım askerler, erler ertesi gün şehit olabiliyordu.Tabi ben bunların tam olarak idrakında değildim o zamanlar. Anlatılanları ve hatırladıklarımdan aktarıyorum-
Bildiğin iletişimin hepsi sözsüzdü. Konuşuyorlardı ama bir bok anlamıyordum.Ben konuşuyordum onlar bir bok Anlamıyordu. Böyleydi YANİ. Bunun sonucu da sosyal iletişim yeteneklerim dipteydi. böyle bir köyden çıkıp böyle sosyal durumlara girmek inanılmaz ağır ve zor geliyordu. O 6 ay geçmek bilmedi. En sonunda pes ettim. Şehirime döndüm. Galatasarayda kalmam için o şehirde ailemden ayrı klübün tesislerinde yaşamam gerekiyordu. Ve bu imkansızdı. Şehirimin 2. lig profesyonel kulüplerinden birine gittim. Orada da farkedilmem ve yaş kategorimde şehirimin en iyisi olmam uzun sürmedi. Bir yaş üst gruba aldılar beni. U 15 de büyüklerimle Oynadım. Her maç ilk 11 Deydim. Üst yaşlardan hocalar oyuncularını beni izlemesi için maçlarımıza Gönderiyordu. Her şey mükemmele yakındı. O sene kasımpaşa göztepe gibi kulüplerden teklifler aldım. Hiç birini Değerlendirmedim. Burada parantez açalım. Şu ana kadar genelde uzak durmanız için nedenlerini yazdım. eğer vazgeçmediyseniz ve karsrlıysanız ve ben olacağım en azından mücadele edeceğim diyorsanız tavsiye de vereyim. Kısa ve net. Eğer büyük kulüplerde oynama hayalleriniz varsa bu 2. 3. lig takımlarının altyapılarında oynamakla hiç bir şey olmayacak ıkınmayın. Eğer 19 yaşında olupta hala tier 1 kulüplerinden birisinde değilseniz bırakın. Olamayacaksınız çünkü. 15 16 17 de siktirin gidin büyük kulüplerin kapısına.
Bırakmayın. Bir olmadı iki olmadı üçüncüyü DENEYİN. Baktınız 19 olmuşsunuz ve fenerbahçe bursaspor gs gibi kulüplere atamamışsınız kendinizi. Bırakın. Uzatmayın olmayacak. Kendinize işkence çektirrisiniz sadece. Neyse. Tekrar dönelim hikayeme. u 15 sezonunu 15 gol 15 asist gibi bir şeyle bitirdim. Mükemmel geçen bir YILDI. U16 ya geçtik. Her şey güzeldi taa bir orospu çocuğunun verdiği sikimsonik karara dek. Herkes kendi yaş grubunda oynayacak dedi alt yapı koordinatörü. Performansım ın düşmeye başlamasının başlangıcı Kupa ve başarı açı olan doyumsuz bir orospu çocuğunun bu kararı OLDU. Oyuncu yetiştirmek sikinde olmayan alt yaşlarda kupa kazanıp itibarını sağlamlaştırmayı gaye edinmiş bir orospu evladının kararı beni İnaılmaz geri attı. Düşüşe geçtim. - Hani genç oyuncu çıkmıyurr ki abi diye vızıklıyoruz ya. Girin şu sektöre inceleyin hocaları, eğitimcileri, tff nin sistemini neden genç oyuncu çıkmadığını çok iyi anlarsınız-. Sebeplerinden biri üst yaşlarımda daha kaliteli bir oyun oynanırken oradan gidip kendi yaşlarımla oynamak gelişimimi durdurdu. Harvarddan iki yıllık üniversiteye geçiş gibi filan. Hızlı Geçeceğim. Başımıza geçen hoca eski takımımın hocası değildi. Yaşıtlarımın hocasıydı. O takımla çıkmaya başladım antrenmanlara. Hoca denen yaratık bütün idman boyunca telefonla konuşuyor bize ilgi gösteriyormiyordu bile. Nerdeyse 1 saat idman yaptırıp Gönderiyordu. Ne kadar orospu çocuğu olduğunu tarif edemem yaşamanız lazım. Ben nefret ve öfke duygularını ilk defa bu kadar yoğun bir şekilde bir insana karşı BESLedim hayatımda. Sesine bile tahammül edemediğim adam kariyerimin bir sike varamamasının mimarlarından. Bütün suçu ona atamam ama büyük bir kısmı inanın bu orospu çocuğu yüzünden oldu. 18 yaşına geldim. Hala bu orospu evladı vardı başımızda. Osteitis pubis sakatlığına yakalandım. Bu boku yaşayan varsa bilir, öldürmez süründürür. Kırıklar daha çabuk iyileşir bu ibne sakatlık iyileşmez. Sert zemin ve genetikten dolayı olur genelde. -buradan bir tane bile altyapıya verdiği çim saha olmayıp 30 yaşındaki oyuncuya ayda 50 milyar bayılan kulüpleri selamlıyorum.- Neyse. Bu boktsn dolayı 1 sene oynayamadım. Yedek KALDIM. Sakatlığı iyileştirdim sanıp döndüm tekrar nüksetti. Bu sefer tedaviye dönmedim oynamaya devam ettim. 18 yaşındaydım.Son senelerimdi ve boş GeçiremEMEZDİM. Sakatlıkla oynamaya çalıştım. Olmadı. Her idman inanılmaz ağrıyla eve dönüyor ağrı kesici alıp ertesi gün tekrar idmana Çıkıyordum. Performansıma tabii ki etki etti. Yedektim o sene boyunca. Bir kaç kez 11 başladım onda da as oyuncular sakatlandığı için. Böyle geçen bir yıl motivasyonumu filan sikmişt. Lisenin getirdiği saçmalıklarda cabasıydı. İkisiyle beraber UĞRAŞIYORDUm. Tekrar bir parantez açalım. Lise ile beraber götürmek taşşak ister. Her yiğidin harcı değildir. Eğer gerçekten disiplinli değilsen beraber gitmez. Zordur yani. Lise ile beraberken bana yansıttığı eksilerden biri de Saat 8 de beta sürüsüne girip saat 22 00 da ayrılmamdı. Ama beta sürülerini betaları daha iyi anlamama derinleşmeme, öğretidr keskinleşmeme yardımcı oldu bu durum aynı zamanda. Bu futbol kluplerinde 22 primat bulunur ortalama. Görebileceğiniz en leş sürülerdendir futbol takımı. Her bokunu belli eder insan. Gerek saha da gerek soyunma odasında. Kariyerim boyunca erkek beta sürüsü içinde cidden çok fazla zaman geçirdim. Normal birinin geçirdiğinin belki 2 3 katı. Düşünün her gün okul ve okuldan sonra 4 saat birde takımla. Bu primatlara dair anlayışımı pekiştirdi aşinalık kazandırdı. Bu 3 4 saat aralığında o kadar çok pislik hastalık dolu olay oluyordu ki not tutmaya kalksam bu ibnelerin saçmalıklarını sayfalarca Semptom yazardım. Neyse.
19 sonunda da aynı orospu çocuğu geçti takımın başına. Ve 2 3 aylık süreçte bu ibnenin yapmadığı çirkeflik kalmadı. Hepsini ayrıntılı yazamam ama direk kişisel olarak çok pislikle karşılaştım son senede. Bu kasıtlı saldırılarla karşılaşmamın sebepleri de var ama Ayrıntısına girmeyeceğim. Şunu diyebilirim ki bu orospu çocuğu hocanın yaptığı hiç bir şeyi hiç bir sebep meşrulaştıramaz. - Bunu oynayamadı suçu hocaya atiyur diye de yorumlayabilirsiniz. Ama çok fazla nüans var ve göründüğü gibi değil inanın.- Artık hevesim felan yoktu. Departmana dair bir amacım da kalmamıştı. Kendime olan inancımı bu 2 3 aylık süreçte hocamın büyük çabalarıyla kaybetmiştim. Sahada yoktum. Sadece varmışım gibi YAPIYORDUM. En iyisi Değildim. Ve en iyisi değilken bu bok çekilmez geliyordu. Kapasiteni bilipte yansıtamamak ve bu durumu değştirememek acıtıyordu. Antrenmanlara gidip geliş işkence olmaya başlamıştı. Sürüden hiç bahsetmiyorum. Öğretide derinleştikçe hiç tahammül edemez olmaya başladım Piçlere. Eskiden gider makara çevirir eğlenirdim antrenmanlarda filan. Onuda yapasım yoktu son zamanlarda. O soyunma odasına girmek giyinip sahaya çıkmak filan istemiyordum. Ve istemediğim şeyi daha fazla yapamadım ve bıraktım. Kimseye bir şey demeden bir gün çıktım bir daha da geri gitmedim. Pişman değilim olması gereken buydu. Verdiğim kararın arkasındayım. Devam etsem en fazla 3. ligde sürünürdüm. Fazlası değil. Ve bu iş böyle olmaz. Aptal puma sendromu muydu neydi. Bir işe ayırdığın zamanın sonunda kazandığının ayırdığın zamana, emeğe değmemesi. Devam etseydim tam bir Aptal puma olurdum. Hakikisinden hemde. Süzme Mal puma sendromu olurdu benimkisi addsdsadsa.

Şimdi yazının en önemli kısmına geliyorum. Bu işi yapma motivasyonunuzun ne olması gerektiğine.
Bu sikik işi milyonlar kazanmak real madrid de oynamak için yapmayın. Yazının başında dediğim gibi. Muhtemelen olmayacak beyler. Yha yeterince inanırsan zihninde imagine edersen filan olur insanın başaramayacağı bir şey yoktur filan. Siktir. Sen imagine etmeye devam et kardeşim sabah öğle akşam 1 er kaşık.

Bu spora başlayacaksanız şunlar için başlayın;
bir takım oyununa katılmak alfanız serpiltmeniz ile bağlantısı olan, geliştiren bir bok. alfanızı serpiltmek için yapın. O takıma girin ama o insanları görüp değerinizi anlamanız seviyenin ne kadar aşağıda olduğunu gözlemlemek için girin. O leş insanların oluşturduğu o leş sürünün toplumun kitlenin özeti olduğunu anlamak için girin. Hayatta derinleşme öğretide insanda derinleşmek için, tecrübe için, deney için girin. Disiplinli olup kendinizi sahada zorlayıp duygularınızı itaate almak için girin. Sevdiğiniz eğlendiğiniz için çıkın o sahaya. Kendinizi scoutlara ispatlamak için değil. Gol kralı olmak için değil. keyif almak için oynayın.
Amacınız değil aracınız haline getirin ve kullanın. Kendinize basamak yapın ve bu basamak işlevini kaybettiğinde fırlatın bir yere gitsin. Başka basamak bulun kendinize. Belki bir kapı açılır ve büyük kulüplerde de oynayabilirsiniz. Belki ama. Bayaaa belki. milyonda bir. Neyse beyler gereğinden uzun oldu 10 yıl her altyapı kategorisinde oynamış biri olarak verebileceğim öğütler bunlar.
Kullanıcı avatarı
belikebond
1. Nesil
Mesajlar: 201
Kayıt: 18 Haz 2018, 02:17

#6

Okunmamış mesaj

Benim yaşadıklarımdan ibret alın. Değerlendirin. Olasılıklara bakın. Kendiniz için doğrusuna aklınızla karar verin sonra. İnanın buraya yazacağım bu departmana ile ilgili daha bir ton şey var. Roman yazarım buraya ama gerek yok. Bu departman ile ilgili bilmeniz gereken bunlar. Ben bu 10 yıl boyunca çok güzel anlarda YAŞADIM. O yaptığım maçlar, çekişme, hırs, her ne kadar beta sürüsü de olsa da maç içindeki takım ruhu, kazanma arzusu, kaybetmeyi öğrenmek... inanılmaz hazlar bunlar. Hele son dakika golü... Kimse son dakika golü atıp takımını galibiyete taşımadan ölmesin beyler. Bu spor bana çok şey kattı. Çok şey aldı da. Ama totale baktığımda kesinlikle kattığı şeyler daha çok diyebilirim. Benim gelişmeme inanılmaz yardım etti. O her sabah antrenmanlardan önce kusan çocuğa artık sosyal ortamlarda bulunmak o kadar da zor gelmemeye başladı. Ve sayamayacağım bir çok özellik pekiştirildi. Asla pişman Değilim. Bir daha gelsem bir 10 yıl daha oynarım ama önce gerçeklerin farkına vararak. Umarım sizde bu yazıdan sonra gerçekleri yaşamadan onların farkına varmış ve buna göre bu departmanla olan ilişkinizi düzeltmeye başlamışsınızdır. Temennim buydu bu yazıyı yazarken. Binlerce kişi ayda, günde, yılda futbola başlıyor. Çok popüler bir spor ve bilinçsiz olarak yapmak inanılmaz zararlı. Başlığı okumuş ve bu sporun içinde olan veya bu spora başlamayı düşünen kişiler varsa umarım karşılaşırlar bu yazıyla. Belki şuan kendileri oynamasalar bile muhtemelen çocukları oynayacak. Futbolcu filan olmak isteyecek. -hoca dehanninki mühendis olmak isteyecek rez al- Buna göre davranırlar artık. veya davranmazlar bizi ilgilendirmez. Neyse kapatalım artık. kim okuyacak bu kadar uzun yazıyı babanı sikiyim.
Thank you for watching me guys. make sure you click the subscribe button and turn on the notification falan filan amınakodumun yutubırları yaa
Kullanıcı avatarı
belikebond
1. Nesil
Mesajlar: 201
Kayıt: 18 Haz 2018, 02:17

#7

Okunmamış mesaj

Özet: İdman üstünüzü her idmana gelmeden önce yıkatın beyler gözünüzü seveyim o nasıl kokardı hala burnumda o koku ananı sikeyim yaaa
Kullanıcı avatarı
Mitch
1. Nesil
Mesajlar: 81
Kayıt: 18 Mar 2018, 19:23

#8

Okunmamış mesaj

[mention]belikebond[/mention]
Bunlar senin suçun, bahsettiğin hiçbirşey vazgeçmen için sebep değil zorluklar seni güçlendirmek için var onların betaların piyasanın yaptıklarının hiçbiri suç değil bir şeyi amaç yapmışsam dediğin gibi atın kendinizi belki biri sizi keşfeder deyip Alex Ferguson Arsene wenger gibi bir koça denk gelip talihli olmayı bekleyemezsin futbolcu olamamışsan gerçekten istememişsindir piyasadaki üst düzey futbolcuların hiçbirimi bir zorluk yaşamadı her işin bir zorluğu ve kolaylığı vardır, tcmanın futbolla ilgili kancıkta yazdıklarına bak yine kancıkta şöyle bir sözü vardı "imkansız olduğunu düşünüyorsan bırak çünkü zaten başaramayacaksın" birde "sen sadece çalış imkansızlıkları felan düşünme" öğüdü var tcmanın. ben o hocanın yaptığına tepki koyar test çekip benim için yalvarmasını sağlardım ben mükemmelim o orospu çocuğu kaybediyor asdksjdjsdj ben de yakından senin gibi bu hikayelere şahit oldum ve gördüğüm şey içtenlikle istemiyorlardı adanmamışlardı, yani alfa istediğini alır mesela ama bu herhangi bir için tam özgüvenli bir alfa olmana gerek yok o kafada avcı olmandan mantıklı hamleler yapman gerektiğinden bahsediyorum Merih Demirala bak bu konuda. Genel olarakta Ronaldoya tcma usain bolt'tan da bahsetmişti bir sürü hikaye var onlar tatmin etmiyorsa sen çalışıp başkalarına hikaye motivasyon olacaksın
Kullanıcı avatarı
belikebond
1. Nesil
Mesajlar: 201
Kayıt: 18 Haz 2018, 02:17

#9

Okunmamış mesaj

[mention]Mitch[/mention]
Benim kariyerimin bahsettiğim nüanslar hariç ayrıntılarını bilmeden nasıl futbolcu olamamanın hepsi senin suçun deme hakkı buluyorsun kanka. Betaların piyasanın yaptıklarının hiçbirinin suç olmadığını söylemişsin. Ne alaka yani. Bu Piyasadaki betaların yaptıkları betalıklar tam olarak da bu departmandaki başarını etkileyebilir. Ama sen üst tarafta her türlü yolsuzluk, hakta adaletsizlik işlensin bu normaldir, sen inan yeter demek istiyorsun herhalde. Yok öyle olmuyor o. Yazımın hiç bir tarafında atın kendinizi birisi sizi keşfeder şeklinde bir şey demedim böyle bir imada bile bulunmadım. Hatta eğer bu yolda amacınız, hayalleriniz varsa şansınızı sadece ve sadece büyük kulüplerde deneyin dedim. Bilmiyorum nerenle okudun.
'' Futbolcu olamamışsan yeterince inanmamışsındır'' Evet bir insan olabileceği halde inanmadığı için olamayabilir. Bu ihtimal var. Fakat sadece bir tanesi. Bundan başka bir çok faktör daha var ve yazdım. Sadece inanmamak değil yani. Sabahlara kadar inansan ve iyi olsan bile elinde olmadan gerçekleşecek durumlar bu departmanda başarılı olmanı engelleyebilir. Yani bir çocuk çocukluktan beri futbolcu olmaya adansa, buna programlamsa bile - ki böyleleri var futbolcu olması için çocuk yapan insanlar var- şartlar onu sahanın dışına itebilir. İş böyle iken, ben bir çok değişkeni hali hazırda açıklamışken sen tutup olamadıysa kesin inanmamışdır tek sebebi de budur  tarzı bir şeyler söylüyorsun.
'' Piyasadaki futbolcuların hiç biri mi zorluk yaşamadı her işin zorluğu... '' Tabii ki yaşadılar. Her işin zorluğu vardır tabii ki. Ben bu işte ki zorlukları yaşayıp futbolcu olabilmek için bir çok faktörün bir araya gelmesi gerektiğinden ve bunun çok ender olduğundan bahsediyorum ve dikkat edersen imkansız demiyorum. Tcmanın inciye dönmesi kadar bir ihtimalin var diyorum. Ayrıca anlatmak istediğim asıl noktayı da kaçırmışsın. Ben bu işe amaç olarak yaklaşmanın yanlış olduğunu sadece araç yapılması gerektiğini sebepleriyle açıkladığım halde inanıyorsan yapabilirsin tarzında merihi filan örnek vermişsin. Yani genel olarak anlamamışsın yazıyı ve alakasız yerlerden dem vurmuşsun. Tekrar bi oku bence.

özet: İnan kanka real madride bilene gidersin. Bide mercurial ohh tamam.
Kullanıcı avatarı
Mitch
1. Nesil
Mesajlar: 81
Kayıt: 18 Mar 2018, 19:23

#10

Okunmamış mesaj

[mention]belikebond[/mention]
[mention]. Ama sen üst tarafta her türlü yolsuzluk, hakta adaletsizlik işlensin bu normaldir, sen inan yeter demek istiyorsun herhalde. [/mention]
Hayır yaptıkları betalıkları meşru kılmıyorum yaptıkları puştluklar onlar için normal hayat bu betalarla ve dolu yaptıkları pislikler için onları suçlayamayız bunu demek istiyorum ayrıca dediğimden kendine inan yeter anlamını çıkarmamalıydın yani sen kendini hedefine odaklayacaksın ve çalışacaksın tcma'nın şu sözünü hatırlatayım ' birşeyler başlatmanız beni mutlu eder ama başaramamışsanız da sizin suçunuzdan başka birşey değildir" ayrıca Merih Demiral örneğini neden verdim; rastgeldiğin o oç hocaya o adam da rastgeliyor Fenerbahçede senin hikayemde ki gibi aranızdaki fark o adam bu duruma rest çekip 3. Lig italyan takımına razı kalıyor ve ilerleyen süreçte genç yaşında İtalyan süper ligine Juventusa girip CR7 ile knk oluyor sense o oç'a suç buluyorsun başarısızlığını ona bağlıyorsun yanılıyorsam düzelt
Cevapla Önceki başlıkSonraki başlık