Re: Nasırlaşmış davranışlar
Gönderilme zamanı: 02 May 2018, 20:20
“Hatalı olduğum bir yer varsa lütfen uyarın. Aslında bunu da söylemeye gerek yok, burada toplanılma amacı belli. Eleştiri kaldıramayacak varsa, bir şey demiyorum” dedim bir önceki yazımda. Bu konuda eklemek istediğim bir şey var. Eleştiri kaldıramayacak varsa diye hitap ettiğim kısım her şeyi ben bilirim kafası içindi. Yoksa yazmaya utanan, acaba benim hakkımda kötü düşünürler mi gibi korkuları olan varsa lütfen üzerine alınmasın. Bu bir sıkıntı değil zamanla düzelir zaten. Kimseyi forumdan mahrum etme niyetim yoktu kusura bakmayın.
[mention]dun bugun yarin[/mention]
Öncelikle mastürbasyon yapmamadaki oluşacak enerjiden kastım mental bir enerji. Fiziksel bir enerji de verir ama benim kastettiğim hep mental olanıydı. Zihnin açık olması, düşüncelerin duygulardan arınmış şekilde olması, duru bir kafa yapısı, zihnen dinç olmak ne bileyim öyle bir şey işte. Bunu kelimeler ile anlatabileceğimi sanmıyorum, kişinin kendi farkına varması gerek galiba. Fiziksel bir enerji değil mental bir enerjiden bahsediyorum. Bu açıdan bakarsan verdiğin spor örneği bu konuyu kapsamıyor. Senin örneğinde bedenen yorgunluk var ama disiplinli olduğun için sporunu yapıyorsun. Benim söylediğimde ise mental bir dinçlik ve yorgunluk muhabbeti vardı. Zihnen de yorgun, isteksiz olayım gene disiplin varsa o spor yapılır dersen, ben katılmıyorum. Kısa vadeli yapılabilir fakat uzun vadede devam ettirilmesine imkânı olmayan bir şey. Profesyonel destek alanları ve ergenliğin yoğun yaşandığı zamanları bu söylediğimden ayrı tutuyorum. Lisedeyken asılıp sonrasında 2 saat antrenman yapan arkadaşım vardı. Fakat yaş ilerledikçe mastürbasyonun etkileri kendini daha fazla göstermeye başlıyor.
“Sen mastürbasyondan bahsederken bedenen yeterlilik üzerine yazdın hep, enerjiden anladığımda doğal olarak bedenen yeterlilikti” diye düşünürsen haklısın. Mastürbasyon yapmak ve testosteronun seviyesi beden ile alakalı. Ben de bundan bahsettim. Daha sonra ise testosterona gereken önemi vermeyip birde mastürbasyon yaparsan mental açıdan kötü sonuçlar doğurur onu anlattım.
Duygulara yenik düşmemek, vesveselere kapılmamak, güçlü akıl, hakikate kalibre olmuş içsel durum, eksiksiz demir disiplin, sağlam bir beden hepsini tek bir sınıf olarak düşün. Bunlar, şuan bulunduğun sınıfın bir üst sınıfı. Bu sınıfa yükselmek için de aklını keskinleştirecek, hakikate kalibre olduracak, bedenini de sağlamlaştıracak işler yaparsın. Örneğin; mastürbasyon yapmamalısın, soğuk duş almalısın, beslenmene maddi durumuna göz önüne alarak dikkat etmelisin, spor yapmalısın, insanları ve kendini sürekli analiz ederek farkındalığını arttırmalısın, Kuran okumalısın, başlığı okumalısın, hacıyı okumalısın, izlediğin her diziden/filmden analizler yapmalısın, aşılması gerekilen mevzuların varsa soğuk yaklaşım yapmalısın, alfayı analiz etmeye çalışırsın. Uzar gider bu. Kilit nokta ise senin çaban ve çabanın değeri başka bir şey değil.
“Gerçek şu ki, insan için çalışıp didindiğinden başkası yoktur.” (Necm suresi 39’uncu ayet)
Ha dersen eğer bunları yapmak demir disiplin işte. Bunları gerçekten eksiksiz, tam fayda alacak şekilde yapabiliyor musun derim bende. Demir disiplini sağlaman için de öncelikle bir çaba sarf etmen gerekir. Bu çabaları da yukarıda örnekledim. Disiplin sadece yapmak değil yapıp fayda görmektir. Kendini aynı çizgide tutmaktır. Burada geçen demir disiplin muhabbeti “her gün spor yapıyorum, tamam o zaman” buna döndü resmen. Bir şeyi yapmak için yapmak yanlış farkında olmadan buna kaymayalım lütfen. Demir disiplinliyim, her günüm dolu dolu geçiyor, yapmam gerekenleri akıl ile bilip hiçbir engele takılmadan yapıyorum (akıl keskinleşse bile engellere takınılabilir çünkü insanız, ama keskin akla sahip birisi engellerden minimum zarar görür) ve mümkün olan en fazla faydayı sağlıyorum tarzı bir düşünce ancak akıl güçlendikten sonra olabilecek bir şey. Şuan aklımız zayıf ve travmasıydı, duygusuydu derken önümüze bir sürü engel çıkıyor ve aklımız yeteri kadar keskin olmadığı için bunları öyle şıp diye aşamayız. (Akıl da insan gibi hiçbir zaman yeterli olamaz çünkü iki olgu sürekli gelişen bir şey olduğu için yeterli olmak durumu söz konusu olamaz, belirli bir seviyeye erişince manasında kullandım.)
Genel olarak yazdıklarımı toparlayacağım. Amaç kabaca iyileşmek. Yapılması gerekende iyileşme yolunda çabalamak. Fakat biz çaba sarf ederken önümüze bir takım engeller çıkıyor. Bunlar duygular, vesveseler, travmalar falan. Eğer aklın keskinse bunlardan en az zararla kurtulursun/en yüksek düzeyde faydalanırsın. Ama akıl zayıfsa (buradaki herkes gibi) bu engelleri öyle kolayca aşamazsın. Aştığın olur aşamadığın olur o ayrı. Bu engelleri aşmak için kendinde (hem fiziksel hem mental) bu enerjiyi/dinçliği/gücü bir şekilde oluşturman lazım. Vesvese geldiği zaman ona karşı koyacak gücün olması lazım. (Bunu tabii ki aklını geliştirerek yaparsın ama aklı geliştirme aşamasında bu engellere nasıl karşı koyacaksın, sonuçta akıl zayıf ve gelişme sürecinde) Ben de dedim ki bu güç fiziksel açıdan mastürbasyon yapmayarak, soğuk duş alarak, spor yaparak ve testosteronu yüksek tutarak sağlanabilir. Tabi bu saydıklarım sadece bir kaç etken. Bunları yapınca iş hallolmuyor. Bunlar gibi bir sürü etken vardır bildiğimiz ya da bilmediğimiz. Arkadaş mastürbasyon üzerine soru sordu en başta, ben de mastürbasyon üzerinden yürüdüm. Ayrıca bu saydıklarım seni kafa yapısı olarak da çevikleştirir/güçleştirir. Bu yapmış olduğun şeyler en nihayetinde seni sağlamlaştırır ve kendin üzerinde kontrol sahibi olmana yardımcı olur.
Spor örneği vermişsin. Yorgunuz, iblis yapma diyor. Ama demir disiplindeysen kalkar yaparsın. Enerjin olsun ve ya olmasın. Kısaca dediğin bu. Mastürbasyon yap, soğuk duş alma, beslenme dikkat etme falan. Sonra kendini bir dene bakayım iblis yapma dediği zaman ona karşı koyabilecek misin? Başta spor üzerinden dedim ama her konu için dene bir kendini. Duygularının seni kontrol etmesinin önünü kesebilecek misin? Bedenine dolayısıyla da mental durumuna yeteri kadar önem vermediğin zaman o gücü kendinde bulabilecek misin? Sen kendinde o gücü oluşturmadığın zaman bak bakalım demir disiplin kalıyor mu ortada.
Bizim neden bir türlü ortak noktada uzlaşamadığımızı da fark ettim. Kendin üzerinde kontrol sahibi olmayı ben hep testosterona bağladım sen de disipline. Bir de yazdıklarından anladığım kadarıyla sen disiplini sağlamak için kafa yapısına ayar çekmeyi yeterli görüyorsun ve ayar çekmeyi sadece düşünerek yapabileceğine inanıyorsun. (‘bundan sonra demir disiplin kanka’ diyerek disipline girilebileceğini yazmıştın) Ben de dedim ki kafa yapına ayar çekebilmek için ilk önce yapman gereken şeyler bedeninden geçer. Çünkü bedenin salgıladığı hormonlar duyguları etkiler, duygularda düşüncelerini ve davranışlarını. Bedenin için yapabileceklerin ise soğuk duş almak, spor yapmak, beslenmeye dikkat etmek, mastürbasyon yapmamak vb. Bunları yaparsan sağlam bir disipline girmenin ilk önemli adımlarından birini atmış olursun. Bunları yapmak demir disiplinin eksiksiz veya sağlam şekilde oluşmasını sağlamaz tabii ki. Dediğim gibi bunlar sadece birkaç önemli etken. Ama disipline girmek için göz ardı edilmemesi gereken etkenler.
Duyguları kanalize etmeye geleyim. Şimdi yukarıda da değindiğim gibi aklımız zayıf ve bundan sebep duygularımızı kontrol etmede sıkıntı yaşıyoruz. Ama bu duyguların bir şekilde üstesinden gelmek lazım çünkü aklı örtüyor, vesvese yememize sebep oluyor falan. Zararlı yani. Şimdi bir soru soracağım. Aklımız gelişme sürecindeyken (yani zayıf) bu duyguların bize minimum zarar vermesini nasıl sağlarsın? Bu duyguların bizi kontrol etmesinin önünü nasıl kesersin? Akıl ile deme, aklımız gelişim aşamasında yani ara sıra veya sık sık muhakkak bir yerlerde aklımızın seviyesi yetmeyecek o duyguların önünü kesmede. Ne yapacaksın o zaman onu sordum.
Benim cevabım şu oldu. Bildiğiniz gibi duyguları bastırmak çözüm değil ama bir türlü önünü de kesemiyoruz. O zaman o duyguları bir şekilde yönlendirmek gerek, akıp gitmesi lazım zihnimden. Sonra birisini gördüm yaptığı sporun sağlamlığı çok imrendirdi. İçten içe kıskançlık duygusu açığa çıkmaya başladı bende yine. (Bu arada ben tembelliğe, miskinliğe aşırı meyilliyim) Ben de spor yapıyordum ama faydasını görmüyordum. Çünkü sağlam spor yapacak göt yok kısaca. Sonra gördüm işte o herifi, başladı içimde bir şeyler köpürmeye. Sonra dedim kendi kendime “içimde büyük bir duygu patlaması olacak bunu spora başlamak için ilk adım olarak kullanayım”. Ertesi gün sağlam spor yaptım, götüm başım (kas ağrısı) ağrıyordu hep. Burada yaptığım şey şu. Yoğun bir duygu oluştu ve bunu aklımla engelleyemedim. Ben de bir işe başlamada motive aracı olarak kullandım. Diğer gün motivem kıskançlık değildi, artık aklımla bilip yaptığım bir şeydi. İşin en güzel tarafı artık kıskançlık hissetmiyordum. Bana zarar verecek o duygudan Tanrı’nın yardımıyla kurtulmuştum.
O yaptı diye sen de mi yapmak zorunda gibi bir soru yöneltilebilir demişsin. Hayır böyle bir şey demedim ve anlattığım şeyde bu yok. Üzerine düşünüp anlamaya çalışırsan görürsün. Buradaki mevzu “ali sağlam spor yapıyor ben de yapacam” değil. Alakası yok. Akılsız olsak evet dediğin gibi olurdu ama zayıf da olsa akıl var ve geliştirme çabasındayız. Bu da yine belli bir yere kadar farklı kılar yaptığımız işleri. Sadece duygularınla oyun oynuyormuşsun gibi düşün. Kullanıp atacaksın. Ve anlattığım şeyin sonucunu idrak etmeye çalış. Nereye varmış iş. Son olarak eğer aklın güçlüyse dediğimi yapmana gerek yok çünkü aklınla duygularına siktir çekebileceksin. Hatta bu konudaki uyarıyı bir önceki yazıda detaylı açıklamıştım.
Tcma kriz anında ne derse hemen yapılır demişsin. Evet çünkü tcma bir şey yapılmasını istiyor. O an oluşacak göt korkusu diğer tüm duyguları sikip atacağı için ne olursa olsun yaparsın doğal olarak.
Elimden geldiğince anlaşılır yazmaya çalıştım. Umarım bunu başarmışımdır da. Fakat yazdıklarımı daha dikkatli okumanı da rica ediyorum. Anlamaya çalış, bu herif neyden bahsediyor diye. Selametle.
[mention]hellsbells[/mention]
Senin sıkıntın aklınla bilmene rağmen vesveselere karşı koyamayışınmış. Dün bugün yarın öyle açıklamış sen de onaylamışsın. Öncelikle herkesin sorunlarından biri o vesveseye veya duygulara karşı koyamamak. Benim yazdıklarım ise duyguları nasıl kontrol edebiliriz, vesveseye nasıl karşı durabiliriz bunun üzerineydi kabaca. Dün bugün yarın bunun sebebini disipline bağladı ben ise disiplin o kadar kolay sağlanamaz dedim. Ondan önce yapılması gereken birkaç şeyi bahsettim. Mastürbasyon yapmama, soğuk duş ve ağır antrenman gibi. Tüm yazılanları okuyup değerlendir ve ona göre harekete geç. Sosyal ilişkiler olarak da şunu söyleyebilirim. Bu konuda tecrüben/yaşanmışlıkların az ise sıkıntı çekmen normal. Bedenin bu tarz sosyal ilişkilere (hem arkadaş hem kız açısından) adapte olmadığındandır. Soğuk yaklaşım yap. Zamanla bedenin bu duruma alışacak ve bir zaman sonra rahata kavuşacaksın.
[mention]dun bugun yarin[/mention]
Öncelikle mastürbasyon yapmamadaki oluşacak enerjiden kastım mental bir enerji. Fiziksel bir enerji de verir ama benim kastettiğim hep mental olanıydı. Zihnin açık olması, düşüncelerin duygulardan arınmış şekilde olması, duru bir kafa yapısı, zihnen dinç olmak ne bileyim öyle bir şey işte. Bunu kelimeler ile anlatabileceğimi sanmıyorum, kişinin kendi farkına varması gerek galiba. Fiziksel bir enerji değil mental bir enerjiden bahsediyorum. Bu açıdan bakarsan verdiğin spor örneği bu konuyu kapsamıyor. Senin örneğinde bedenen yorgunluk var ama disiplinli olduğun için sporunu yapıyorsun. Benim söylediğimde ise mental bir dinçlik ve yorgunluk muhabbeti vardı. Zihnen de yorgun, isteksiz olayım gene disiplin varsa o spor yapılır dersen, ben katılmıyorum. Kısa vadeli yapılabilir fakat uzun vadede devam ettirilmesine imkânı olmayan bir şey. Profesyonel destek alanları ve ergenliğin yoğun yaşandığı zamanları bu söylediğimden ayrı tutuyorum. Lisedeyken asılıp sonrasında 2 saat antrenman yapan arkadaşım vardı. Fakat yaş ilerledikçe mastürbasyonun etkileri kendini daha fazla göstermeye başlıyor.
“Sen mastürbasyondan bahsederken bedenen yeterlilik üzerine yazdın hep, enerjiden anladığımda doğal olarak bedenen yeterlilikti” diye düşünürsen haklısın. Mastürbasyon yapmak ve testosteronun seviyesi beden ile alakalı. Ben de bundan bahsettim. Daha sonra ise testosterona gereken önemi vermeyip birde mastürbasyon yaparsan mental açıdan kötü sonuçlar doğurur onu anlattım.
Duygulara yenik düşmemek, vesveselere kapılmamak, güçlü akıl, hakikate kalibre olmuş içsel durum, eksiksiz demir disiplin, sağlam bir beden hepsini tek bir sınıf olarak düşün. Bunlar, şuan bulunduğun sınıfın bir üst sınıfı. Bu sınıfa yükselmek için de aklını keskinleştirecek, hakikate kalibre olduracak, bedenini de sağlamlaştıracak işler yaparsın. Örneğin; mastürbasyon yapmamalısın, soğuk duş almalısın, beslenmene maddi durumuna göz önüne alarak dikkat etmelisin, spor yapmalısın, insanları ve kendini sürekli analiz ederek farkındalığını arttırmalısın, Kuran okumalısın, başlığı okumalısın, hacıyı okumalısın, izlediğin her diziden/filmden analizler yapmalısın, aşılması gerekilen mevzuların varsa soğuk yaklaşım yapmalısın, alfayı analiz etmeye çalışırsın. Uzar gider bu. Kilit nokta ise senin çaban ve çabanın değeri başka bir şey değil.
“Gerçek şu ki, insan için çalışıp didindiğinden başkası yoktur.” (Necm suresi 39’uncu ayet)
Ha dersen eğer bunları yapmak demir disiplin işte. Bunları gerçekten eksiksiz, tam fayda alacak şekilde yapabiliyor musun derim bende. Demir disiplini sağlaman için de öncelikle bir çaba sarf etmen gerekir. Bu çabaları da yukarıda örnekledim. Disiplin sadece yapmak değil yapıp fayda görmektir. Kendini aynı çizgide tutmaktır. Burada geçen demir disiplin muhabbeti “her gün spor yapıyorum, tamam o zaman” buna döndü resmen. Bir şeyi yapmak için yapmak yanlış farkında olmadan buna kaymayalım lütfen. Demir disiplinliyim, her günüm dolu dolu geçiyor, yapmam gerekenleri akıl ile bilip hiçbir engele takılmadan yapıyorum (akıl keskinleşse bile engellere takınılabilir çünkü insanız, ama keskin akla sahip birisi engellerden minimum zarar görür) ve mümkün olan en fazla faydayı sağlıyorum tarzı bir düşünce ancak akıl güçlendikten sonra olabilecek bir şey. Şuan aklımız zayıf ve travmasıydı, duygusuydu derken önümüze bir sürü engel çıkıyor ve aklımız yeteri kadar keskin olmadığı için bunları öyle şıp diye aşamayız. (Akıl da insan gibi hiçbir zaman yeterli olamaz çünkü iki olgu sürekli gelişen bir şey olduğu için yeterli olmak durumu söz konusu olamaz, belirli bir seviyeye erişince manasında kullandım.)
Genel olarak yazdıklarımı toparlayacağım. Amaç kabaca iyileşmek. Yapılması gerekende iyileşme yolunda çabalamak. Fakat biz çaba sarf ederken önümüze bir takım engeller çıkıyor. Bunlar duygular, vesveseler, travmalar falan. Eğer aklın keskinse bunlardan en az zararla kurtulursun/en yüksek düzeyde faydalanırsın. Ama akıl zayıfsa (buradaki herkes gibi) bu engelleri öyle kolayca aşamazsın. Aştığın olur aşamadığın olur o ayrı. Bu engelleri aşmak için kendinde (hem fiziksel hem mental) bu enerjiyi/dinçliği/gücü bir şekilde oluşturman lazım. Vesvese geldiği zaman ona karşı koyacak gücün olması lazım. (Bunu tabii ki aklını geliştirerek yaparsın ama aklı geliştirme aşamasında bu engellere nasıl karşı koyacaksın, sonuçta akıl zayıf ve gelişme sürecinde) Ben de dedim ki bu güç fiziksel açıdan mastürbasyon yapmayarak, soğuk duş alarak, spor yaparak ve testosteronu yüksek tutarak sağlanabilir. Tabi bu saydıklarım sadece bir kaç etken. Bunları yapınca iş hallolmuyor. Bunlar gibi bir sürü etken vardır bildiğimiz ya da bilmediğimiz. Arkadaş mastürbasyon üzerine soru sordu en başta, ben de mastürbasyon üzerinden yürüdüm. Ayrıca bu saydıklarım seni kafa yapısı olarak da çevikleştirir/güçleştirir. Bu yapmış olduğun şeyler en nihayetinde seni sağlamlaştırır ve kendin üzerinde kontrol sahibi olmana yardımcı olur.
Spor örneği vermişsin. Yorgunuz, iblis yapma diyor. Ama demir disiplindeysen kalkar yaparsın. Enerjin olsun ve ya olmasın. Kısaca dediğin bu. Mastürbasyon yap, soğuk duş alma, beslenme dikkat etme falan. Sonra kendini bir dene bakayım iblis yapma dediği zaman ona karşı koyabilecek misin? Başta spor üzerinden dedim ama her konu için dene bir kendini. Duygularının seni kontrol etmesinin önünü kesebilecek misin? Bedenine dolayısıyla da mental durumuna yeteri kadar önem vermediğin zaman o gücü kendinde bulabilecek misin? Sen kendinde o gücü oluşturmadığın zaman bak bakalım demir disiplin kalıyor mu ortada.
Bizim neden bir türlü ortak noktada uzlaşamadığımızı da fark ettim. Kendin üzerinde kontrol sahibi olmayı ben hep testosterona bağladım sen de disipline. Bir de yazdıklarından anladığım kadarıyla sen disiplini sağlamak için kafa yapısına ayar çekmeyi yeterli görüyorsun ve ayar çekmeyi sadece düşünerek yapabileceğine inanıyorsun. (‘bundan sonra demir disiplin kanka’ diyerek disipline girilebileceğini yazmıştın) Ben de dedim ki kafa yapına ayar çekebilmek için ilk önce yapman gereken şeyler bedeninden geçer. Çünkü bedenin salgıladığı hormonlar duyguları etkiler, duygularda düşüncelerini ve davranışlarını. Bedenin için yapabileceklerin ise soğuk duş almak, spor yapmak, beslenmeye dikkat etmek, mastürbasyon yapmamak vb. Bunları yaparsan sağlam bir disipline girmenin ilk önemli adımlarından birini atmış olursun. Bunları yapmak demir disiplinin eksiksiz veya sağlam şekilde oluşmasını sağlamaz tabii ki. Dediğim gibi bunlar sadece birkaç önemli etken. Ama disipline girmek için göz ardı edilmemesi gereken etkenler.
Duyguları kanalize etmeye geleyim. Şimdi yukarıda da değindiğim gibi aklımız zayıf ve bundan sebep duygularımızı kontrol etmede sıkıntı yaşıyoruz. Ama bu duyguların bir şekilde üstesinden gelmek lazım çünkü aklı örtüyor, vesvese yememize sebep oluyor falan. Zararlı yani. Şimdi bir soru soracağım. Aklımız gelişme sürecindeyken (yani zayıf) bu duyguların bize minimum zarar vermesini nasıl sağlarsın? Bu duyguların bizi kontrol etmesinin önünü nasıl kesersin? Akıl ile deme, aklımız gelişim aşamasında yani ara sıra veya sık sık muhakkak bir yerlerde aklımızın seviyesi yetmeyecek o duyguların önünü kesmede. Ne yapacaksın o zaman onu sordum.
Benim cevabım şu oldu. Bildiğiniz gibi duyguları bastırmak çözüm değil ama bir türlü önünü de kesemiyoruz. O zaman o duyguları bir şekilde yönlendirmek gerek, akıp gitmesi lazım zihnimden. Sonra birisini gördüm yaptığı sporun sağlamlığı çok imrendirdi. İçten içe kıskançlık duygusu açığa çıkmaya başladı bende yine. (Bu arada ben tembelliğe, miskinliğe aşırı meyilliyim) Ben de spor yapıyordum ama faydasını görmüyordum. Çünkü sağlam spor yapacak göt yok kısaca. Sonra gördüm işte o herifi, başladı içimde bir şeyler köpürmeye. Sonra dedim kendi kendime “içimde büyük bir duygu patlaması olacak bunu spora başlamak için ilk adım olarak kullanayım”. Ertesi gün sağlam spor yaptım, götüm başım (kas ağrısı) ağrıyordu hep. Burada yaptığım şey şu. Yoğun bir duygu oluştu ve bunu aklımla engelleyemedim. Ben de bir işe başlamada motive aracı olarak kullandım. Diğer gün motivem kıskançlık değildi, artık aklımla bilip yaptığım bir şeydi. İşin en güzel tarafı artık kıskançlık hissetmiyordum. Bana zarar verecek o duygudan Tanrı’nın yardımıyla kurtulmuştum.
O yaptı diye sen de mi yapmak zorunda gibi bir soru yöneltilebilir demişsin. Hayır böyle bir şey demedim ve anlattığım şeyde bu yok. Üzerine düşünüp anlamaya çalışırsan görürsün. Buradaki mevzu “ali sağlam spor yapıyor ben de yapacam” değil. Alakası yok. Akılsız olsak evet dediğin gibi olurdu ama zayıf da olsa akıl var ve geliştirme çabasındayız. Bu da yine belli bir yere kadar farklı kılar yaptığımız işleri. Sadece duygularınla oyun oynuyormuşsun gibi düşün. Kullanıp atacaksın. Ve anlattığım şeyin sonucunu idrak etmeye çalış. Nereye varmış iş. Son olarak eğer aklın güçlüyse dediğimi yapmana gerek yok çünkü aklınla duygularına siktir çekebileceksin. Hatta bu konudaki uyarıyı bir önceki yazıda detaylı açıklamıştım.
Tcma kriz anında ne derse hemen yapılır demişsin. Evet çünkü tcma bir şey yapılmasını istiyor. O an oluşacak göt korkusu diğer tüm duyguları sikip atacağı için ne olursa olsun yaparsın doğal olarak.
Elimden geldiğince anlaşılır yazmaya çalıştım. Umarım bunu başarmışımdır da. Fakat yazdıklarımı daha dikkatli okumanı da rica ediyorum. Anlamaya çalış, bu herif neyden bahsediyor diye. Selametle.
[mention]hellsbells[/mention]
Senin sıkıntın aklınla bilmene rağmen vesveselere karşı koyamayışınmış. Dün bugün yarın öyle açıklamış sen de onaylamışsın. Öncelikle herkesin sorunlarından biri o vesveseye veya duygulara karşı koyamamak. Benim yazdıklarım ise duyguları nasıl kontrol edebiliriz, vesveseye nasıl karşı durabiliriz bunun üzerineydi kabaca. Dün bugün yarın bunun sebebini disipline bağladı ben ise disiplin o kadar kolay sağlanamaz dedim. Ondan önce yapılması gereken birkaç şeyi bahsettim. Mastürbasyon yapmama, soğuk duş ve ağır antrenman gibi. Tüm yazılanları okuyup değerlendir ve ona göre harekete geç. Sosyal ilişkiler olarak da şunu söyleyebilirim. Bu konuda tecrüben/yaşanmışlıkların az ise sıkıntı çekmen normal. Bedenin bu tarz sosyal ilişkilere (hem arkadaş hem kız açısından) adapte olmadığındandır. Soğuk yaklaşım yap. Zamanla bedenin bu duruma alışacak ve bir zaman sonra rahata kavuşacaksın.