Bunu Çok Sık Yapmam | Forum

Örneğin faydası belli olmuş davranışlar (spor yapmak, soğuk duş vb.) düzgün şekilde içselleştirilince alışkanlığa dönüşebiliyor, aslında bana güzel görünen bu alışkanlıklara başka açıdan bakınca şöyle bir şeyle karşılaştım.

Artık değerlerini yitirdiğini kanısına varıyorum. Bu düşünce spor yapmamı vs. engellemiyor ama spora, soğuk duşa vb. davranışlara ilk başladığım zamanlar beni zorluyordu ve yapıp yapmama arası ince mücadelede kazandığım vakit kendime diyordum "İşte kendini aşıyorsun, bedenini duygularını kontrol altına alıyorsun". Bu sıralar beni motive eden kısımlarını hissetmiyorum (çünkü mücadele olmuyor yukarıdaki gibi) bir zamanlar hissettiğim gibi, yani bildiğimiz alışkanlık oldu. Bu hissiyatın sebebini tam çözemedim. Aklıma şu cümleler geliyor "Motiveyi yanlış yere bağlamışsın", "Beklentini çok yüksek tutmamalısın altı üstü spor, duş falan". İlk olarak normal yaşantımda tek motivasyon kaynağı bunlar değil taktir edersiniz ki, sadece bu tarzda serpilmeye faydası olan aktivitelerin bi anda değerlerinin azaldığını hissetmem normal midir? İkinci olarak beklentim de çok yukarıda değil zaten olsa aktiviteleri bırakırdım heralde "Artık fayda yok yea" diyerekten.

Umarım açıklayabilmişimdir kendimi. Fikirlerinizi bekliyorum beyler.

Üzerine düşününce bir kaç fikre ulaştım, amacı bedeni eğitmek/duyguların üzerimdeki etkisini minimuma indirmek olarak belirlediğim için belli bir seviyeye gelince kuruntulandım. Oysa ki bedeni eğitmenin vs. dahi daha büyük bir amaca hizmet edeceği açıkça belli. Kısacası ulaşılmak istenen nokta iyi belirlenmeli ve gereksiz yere doğruluğu açıkça belli olan etmenler üzerine kuruntulara/vesveselere düşülmemeli (örneğin ilk mesajda sporu, soğuk duşu vb. indirgemek/faydasız göstermek gibi)

Yanlışım varsa belirtin lütfen

Kanka inanır mısın az önce soğuk duştan çıktım ve çıkınca senin yazdıklarına paralel şeyler düşündüm. Aklın yolu bir diye dememişler boşuna. İlk soğuk duşumu almak zorlamıştı beni,nefesim kesilmişti. Soğuktan bir an önce çıkmaktan başka birşey düşünemiyordum. Ama demin savaş çığlıkları atarak suyun altında soğukluk ayarını en sona getirdim ve ilk duşumun yarattığı etkiyi ancak hissedebildim.
Bu değerlerini yitirmek değil,bu uyum sağlamak değil midir? Soğuk duş kesmiyorsa artık,en soğuk ayara al. Bundan iyisi buz dolu küvet zaten. Vücut faydalı alışkanlıklara da zararlı alışkanlıklara da alışıyor. Vücudun en güçlü ve aynı zamanda en zayıf noktası her şeye alışabilmesi..
Bunlar yararı olan ama sihirli etki beklenmemesi gereken ufak rutinler. Aslında hiçbir şeyden mucize hap etkisi beklememek gerek,öyle birşey yok çünkü. Dediğin gibi,bel bağlanması hüsranla sonuçlanır fakat yapılmaması da zarar ettirir. Bence rutine alışıldığı fark edildikten sonra sorulması gereken tek soru şu: Sırada ne var? E bunun etkisi azalıyor neden diye sormak yerine bunu bir sonraki seviyeye geçiş için yeşil ışık olarak yorumlamalıyız.

İnsan, her şeye alışır. Önemli olanın; ne yapacağını, ne için yapacağını bilmesidir. Soğuk duş aldın.Alışkanlık oldu. Bir zaman sonra eee dedin? Bir şey bekledin çunku. İnsan, hep mucize bekler. Ama o mucize hiç gelmez. Arada yoklar. Oha dedirtir. Geçici serinliktir. Tcma bu yuzden bilgiyi git kendin al ve gor diyor. Direkt boyle demiyor ama denemek olarak anlam çıkartabiliriz. Deneyim olmadan hiçbir bilgi elde edinilemez. Bilgiden kastım kişiye ozel aksiyomlarından bahsediyorum.

[mention]hellsbells[/mention]

Kanka dünya monoton bir yer işte öyle sürekli gelişim eşiklerini atlama, aksiyonlu hareketler, "alfa gibi hissettim qnq" durumları olmuyor. Sende olan şey ilk baştaki hevesinin yerini alışkanlığa bırakması ki bir sorun yok bunda gayet normal. Yaptıklarından abartılı kazanımlar bekleme, bu olay bir bütün ve çok fazla parametreye bağlı, aynı zamanda yavaş bir süreç. Soğuk duş, spor felan bu süreci beslese de kilit noktalar değildir.