Arkadaşımı Yanlış Algılamam
Gönderilme zamanı: 20 Haz 2018, 00:26
Bugün bir arkadaşımla bir dersin bir konusu hakkında konuşuyordum. Arkadaşımın bir soruma verdiği cevap yanlıştı ve cevabının da aslında ne anlama geldiğini bilmediğini fark ettim ve eğitim sisteminin ezberciliğiyle dalga geçtik.
Daha sonra ben arkadaşımın cevabının aslının ne olduğunu Google'da arattım ve o konuyla alakasız bir cevap olduğunu, başka bir konuyla alakalı bir cevap olduğunu görüp ''haaa'' dedim. Arkadaşım da aslında kendi cevabının doğru olduğunu gördüğümü sanıp, galiba dalgasına el hareketiyle kapak yaptı. O an ben ''bak şu hale, adam aslında haksız olduğumu sandığı an kapak yaptı, halbuki kendisinin bile ne anlama geldiğini bilmediği bir şeyin haklı olduğunu sansa bile bana kapak yapması saçma; ne kadar meraklıymış benim üstüme çıkmaya'' düşüncelerini geçirdim.
Ve arkadaşıma çıkıştım. O küçük bir şeye takıldığımı söyledi, ben ise el hareketini umursamadığımı, altında yatan sebepten dolayı böyle davrandığımı anlattım. İlk başta ben onu suçlarken tartışmada bir espri yaptı ve ben tartışmada olsak dahi güldüm. Sonra tartışma ilerledikçe acaba ben mi yanlış anladım diye düşündüm ve onun suçlamasını dinlemeye başladım. Bu sefer ben bir espri yaptım o ise tersledi. Ben de ona bak ben seni suçlarken bile yaptığın espriye gülüyorum senin bana yaptığına bak dedim. ''tartışmada dahi kendimden ödün verirken o kendinden ödün vermiyor haksızlık'' diye düşünürken. Sonra o, '' sanki hiç esprine gülmüyorum'' dedi. Ben de ona ''ne alakası var ben hiç gülmüyorsun mu dedim, konuyu değiştirme'' dedim. O da Allahım ya tarzı bir şey dedi ben de '' Böyle deyince haklı mı oluyorsun'' dedim. ( Galiba betalarla tartışırken bazı kalıpları ezberlemem yüzünden maalesef düşüncesizce konuşmalarımda, tartışmalarımda onları devreye sokuyorum. )
Neyse o anlattı ben gülerek söyledim onu, ayrıntılara çok takılıyorsun filan diye. Sanırım kendi dramamda yaşıyorum. Kendi travmalarımda vs. Dünyayı başıma gelmesinden korktuklarımla algılıyor olabilirim.
Daha sonra ben arkadaşımın cevabının aslının ne olduğunu Google'da arattım ve o konuyla alakasız bir cevap olduğunu, başka bir konuyla alakalı bir cevap olduğunu görüp ''haaa'' dedim. Arkadaşım da aslında kendi cevabının doğru olduğunu gördüğümü sanıp, galiba dalgasına el hareketiyle kapak yaptı. O an ben ''bak şu hale, adam aslında haksız olduğumu sandığı an kapak yaptı, halbuki kendisinin bile ne anlama geldiğini bilmediği bir şeyin haklı olduğunu sansa bile bana kapak yapması saçma; ne kadar meraklıymış benim üstüme çıkmaya'' düşüncelerini geçirdim.
Ve arkadaşıma çıkıştım. O küçük bir şeye takıldığımı söyledi, ben ise el hareketini umursamadığımı, altında yatan sebepten dolayı böyle davrandığımı anlattım. İlk başta ben onu suçlarken tartışmada bir espri yaptı ve ben tartışmada olsak dahi güldüm. Sonra tartışma ilerledikçe acaba ben mi yanlış anladım diye düşündüm ve onun suçlamasını dinlemeye başladım. Bu sefer ben bir espri yaptım o ise tersledi. Ben de ona bak ben seni suçlarken bile yaptığın espriye gülüyorum senin bana yaptığına bak dedim. ''tartışmada dahi kendimden ödün verirken o kendinden ödün vermiyor haksızlık'' diye düşünürken. Sonra o, '' sanki hiç esprine gülmüyorum'' dedi. Ben de ona ''ne alakası var ben hiç gülmüyorsun mu dedim, konuyu değiştirme'' dedim. O da Allahım ya tarzı bir şey dedi ben de '' Böyle deyince haklı mı oluyorsun'' dedim. ( Galiba betalarla tartışırken bazı kalıpları ezberlemem yüzünden maalesef düşüncesizce konuşmalarımda, tartışmalarımda onları devreye sokuyorum. )
Neyse o anlattı ben gülerek söyledim onu, ayrıntılara çok takılıyorsun filan diye. Sanırım kendi dramamda yaşıyorum. Kendi travmalarımda vs. Dünyayı başıma gelmesinden korktuklarımla algılıyor olabilirim.