İradesizliğim
Gönderilme zamanı: 30 Oca 2019, 20:02
Beyler yaklaşık 4-5 aydır "gaza gelme-disiplin-sıçış" gibi bir döngünün içindeyim. Son zamanlarda tutturmuştum yine nispeten iyi gidiyordum ama yine bozdum disiplini. Bu süreçte yaşadıklarımı yazmak istiyorum.
Karar vermiştim işte boşa vakit harcamayacaktım, spora düzenli devam edecektim, porno mastürbasyon filan kesinlikle yapmayacaktım. Mastürbasyon işini tam beceremesem de porno izlemiyordum. Bu açıdan iyiydi yani. Bir süre disiplini sağladım, düzenli yaptım spor olsun çalışmak olsun. Çalışmak derken sadece ders değil, vakti değerlendirmekten bahsediyorum hacı okumak olabilir yahut başlık okumak vesaire. Ama sonra bi ara mastürbasyon sıklığım arttı. E kesmemeye başladı doğal olarak. Hop porno izlemeye başladım tekrar. Şimdi burası kilit beyler. Porno izlemeye başladıktan sonra artık diğer işlerim de aksamaya başladı. Sadece biyolojik sebeplerden değil, ama aynı zamanda hakikatlerle yüz yüze gelmekten, yasaklanan bir şeyi yaptığım gerçeğiyle yüzleşmekten korkmam da etkiliydi. Porno izlemeye devam ettikçe ne foruma ne nick6'ya girer oldum. Başlık altından sürekli olarak görüştüğüm biriyle daha az konuşmaya başladım -ki bu kişiyle beraber girişmiştik disiplin işine-. Okuldan şurdan burdan tanıdığım arkadaşlarla daha çok takılmaya, onların arasına girmek istemeye başladım. Sonra oyun indirdim beyler. Vaktimin çoğunu oyuna, goygoya gömdüm. Özellikle bu on beş tatilin ilk haftası oldu bu olanlar. Kur'an, hacı, başlık okumalarım filan kesildi tamamiyle. Dediğim gibi, bomboş yaşamaya başladım. Hakikatlerle karşılaşmak istemiyordum çünkü eğer yüzleşseydim acı çekecektim yaptıklarımdan ötürü. Boşa harcadığım onca vakitten ötürü. Sonra başlık altından sıkça konuştuğum bir kişiye yalan söyledim. Tamamiyle olmasa da mesela "ne yaptın" diye sorduğunda "hacı okudum" filan diyordum ki okuyordum da yalan olan kısım bu değildi, ama günümün çoğunun boş geçtiğini söylemiyordum. Ben bomboş yaşarken o bir iki saat boşa harcayınca "üüh çüüşş ne yaptın" filan diyordum sanki kendim durmadan çalışıyormuşum gibi. Betalık değil de ne işte. Amıma koyayım. Sonra kai mesaj attı bizim whatsapp grubu konusunda. O günden sonra daha iyi olmaya başladım, en azından bomboş geçmiyordu günlerim yine en az 3-4 saat bir şeyler yapıyordum. Tabi porno mastürbasyon gırla devam. Yine bahsettiğim arkadaşlarla da takılıyordum oyun oynamak için filan, ama ortamın malı olmuştum. Beni kabul etsinler diye ıkınıyormuşum da farkında değilmişim. Üç gün önce tekrar başlık okudum ve sanırım başlığı nasıl okumam gerektiğini anladım. Tcma'nın ucundan değindiği konuları derinlemesine düşünüyordum okudukça. Böyle böyle gerçeklerle yüzleşmeye başladım. Bir şey dediğimde haklı olsam dahi akılsızlıklarından dolayı onların bana gösterecekleri tepkiden nasıl korktuğumu ve korktuğum için bir şey demeyip içime atmamı, nasıl bir mal olduğumu, onların arasına girme isteğimi, kendimi şekilden şekile sokuşumu, bir sınavda olduğumu, yapmam gerekenleri ve yapmazsam sonumun ne olacağını gayet iyi gördüm. Sonra da önce bahsettiğim kişiye, şimdi de buraya itiraf ettim yaptıklarımı. Böyle hiçbir şey yaşanmamış gibi yazmaya devam edemezdim beyler, yazmam gerekiyordu bunları en azından öyle hissettim yani. Öbür türlü yazmaya yüzüm olmuyor gerçekten. Bilin yaptıklarımı. Her şeyim ortada olsun istiyorum.
Dikkat çekmek istediğim nokta hakikatlerden uzaklaştıkça şeytanın seni kandırmaya, hakikatlerle arandaki uzaklığı daha da arttırmaya başlaması. Bu yüzden özellikle düzenli olarak her gün Kur'an okumak çok önemli. Tek sebebi bu değil elbette ama sebeplerden birisi bu. Kur'an defalarca tekrar ederek adeta kafana kafana vuruyor hakikatleri.
Evet beyler, bu da böyle bir itiraf oldu. Pişmanım, pişmanlığımda samimi olduğumu da kanıtlayacağım. Daha çok ve düzenli çalışacağım. Bir daha kendimi asla kandırmayacağım. Disiplini sağlayacağım yani. Bu konuda bir türlü istikrarı sağlayamadım ama bir gün olacak. İnşallah yani.
Karar vermiştim işte boşa vakit harcamayacaktım, spora düzenli devam edecektim, porno mastürbasyon filan kesinlikle yapmayacaktım. Mastürbasyon işini tam beceremesem de porno izlemiyordum. Bu açıdan iyiydi yani. Bir süre disiplini sağladım, düzenli yaptım spor olsun çalışmak olsun. Çalışmak derken sadece ders değil, vakti değerlendirmekten bahsediyorum hacı okumak olabilir yahut başlık okumak vesaire. Ama sonra bi ara mastürbasyon sıklığım arttı. E kesmemeye başladı doğal olarak. Hop porno izlemeye başladım tekrar. Şimdi burası kilit beyler. Porno izlemeye başladıktan sonra artık diğer işlerim de aksamaya başladı. Sadece biyolojik sebeplerden değil, ama aynı zamanda hakikatlerle yüz yüze gelmekten, yasaklanan bir şeyi yaptığım gerçeğiyle yüzleşmekten korkmam da etkiliydi. Porno izlemeye devam ettikçe ne foruma ne nick6'ya girer oldum. Başlık altından sürekli olarak görüştüğüm biriyle daha az konuşmaya başladım -ki bu kişiyle beraber girişmiştik disiplin işine-. Okuldan şurdan burdan tanıdığım arkadaşlarla daha çok takılmaya, onların arasına girmek istemeye başladım. Sonra oyun indirdim beyler. Vaktimin çoğunu oyuna, goygoya gömdüm. Özellikle bu on beş tatilin ilk haftası oldu bu olanlar. Kur'an, hacı, başlık okumalarım filan kesildi tamamiyle. Dediğim gibi, bomboş yaşamaya başladım. Hakikatlerle karşılaşmak istemiyordum çünkü eğer yüzleşseydim acı çekecektim yaptıklarımdan ötürü. Boşa harcadığım onca vakitten ötürü. Sonra başlık altından sıkça konuştuğum bir kişiye yalan söyledim. Tamamiyle olmasa da mesela "ne yaptın" diye sorduğunda "hacı okudum" filan diyordum ki okuyordum da yalan olan kısım bu değildi, ama günümün çoğunun boş geçtiğini söylemiyordum. Ben bomboş yaşarken o bir iki saat boşa harcayınca "üüh çüüşş ne yaptın" filan diyordum sanki kendim durmadan çalışıyormuşum gibi. Betalık değil de ne işte. Amıma koyayım. Sonra kai mesaj attı bizim whatsapp grubu konusunda. O günden sonra daha iyi olmaya başladım, en azından bomboş geçmiyordu günlerim yine en az 3-4 saat bir şeyler yapıyordum. Tabi porno mastürbasyon gırla devam. Yine bahsettiğim arkadaşlarla da takılıyordum oyun oynamak için filan, ama ortamın malı olmuştum. Beni kabul etsinler diye ıkınıyormuşum da farkında değilmişim. Üç gün önce tekrar başlık okudum ve sanırım başlığı nasıl okumam gerektiğini anladım. Tcma'nın ucundan değindiği konuları derinlemesine düşünüyordum okudukça. Böyle böyle gerçeklerle yüzleşmeye başladım. Bir şey dediğimde haklı olsam dahi akılsızlıklarından dolayı onların bana gösterecekleri tepkiden nasıl korktuğumu ve korktuğum için bir şey demeyip içime atmamı, nasıl bir mal olduğumu, onların arasına girme isteğimi, kendimi şekilden şekile sokuşumu, bir sınavda olduğumu, yapmam gerekenleri ve yapmazsam sonumun ne olacağını gayet iyi gördüm. Sonra da önce bahsettiğim kişiye, şimdi de buraya itiraf ettim yaptıklarımı. Böyle hiçbir şey yaşanmamış gibi yazmaya devam edemezdim beyler, yazmam gerekiyordu bunları en azından öyle hissettim yani. Öbür türlü yazmaya yüzüm olmuyor gerçekten. Bilin yaptıklarımı. Her şeyim ortada olsun istiyorum.
Dikkat çekmek istediğim nokta hakikatlerden uzaklaştıkça şeytanın seni kandırmaya, hakikatlerle arandaki uzaklığı daha da arttırmaya başlaması. Bu yüzden özellikle düzenli olarak her gün Kur'an okumak çok önemli. Tek sebebi bu değil elbette ama sebeplerden birisi bu. Kur'an defalarca tekrar ederek adeta kafana kafana vuruyor hakikatleri.
Evet beyler, bu da böyle bir itiraf oldu. Pişmanım, pişmanlığımda samimi olduğumu da kanıtlayacağım. Daha çok ve düzenli çalışacağım. Bir daha kendimi asla kandırmayacağım. Disiplini sağlayacağım yani. Bu konuda bir türlü istikrarı sağlayamadım ama bir gün olacak. İnşallah yani.