İtiraf etmem gerekenler

#1

Yüzleşmem gereken hastalıklarım var, üzülüyorum. Son zamanlarda yaşadığım içsel çatışmaların haddi hesabı yok. İlk başlarda anladığımı zannederdim. Hatırlıyorum da ilk hacı okuduğum zamanlar yazdığı ayet numaralarına bile bakmazdım, ilgimi çekmezdi. ama sorsan salatın önemini korkunç kavramış kardeşlikle ittifak kurmak isteyen bi alpfaydım. ilgimi çeken öğreti değil tcma'ydı. yani tamam insanız amına koyim adamdaki olağanüstülüğe bakıp etkilenmemek elde değil ama benim ilgimi çeken sadece oydu. Bu da hayata dair hakikatlere zerre aşina olmamaktan + kısmen törpülenmiş bir akıldan kaynaklanıyor. Ne zaman bir şeylerin önemini anlamaya başlasam kodumun iblisinin vesveselerine uyarak büyüklük kuruntusuna kapılıyordum. Hastalıklar çok sinsi. Aklını işletmediğin an seni iyi hissettiren bu vesveselere meyledip aklını törpülemen kaçınılmaz oluyor. Gerektiği kadar farkında değilim hayatın. Bazen götümü rahatlatmak için bi konuda kılıf uydurduğum bile oluyor. Eğer aklımı kullanmazsam hastalıklar göte dayanıyor. Bunu çok net gördüm. Tek çıkar yol buymuş. Eski halime nazaran birazcık iyi olsam da hala nefretliğim. Bazı konuların önemini tam olarak anladığımı düşünmüyorum. İnşallah anlamak için elimden geleni yapacağım.